2 entry daha
  • lucretius özgürlük olarak clinamen'i seçer. şöyle der lucretius:

    aşağılara doğru atomlar
    yol alırken ağırlıklarıyla, belirsiz yerlerde
    ve zamanlarda öylesine ufaktır ki sapmaları,
    yön değişmesi bile güç denir bunlara.
    bu sapma da olmasa her şey dökülürdü boşluktan
    tekdüze bir koşutlukla, yağmur damlaları gibi ne çarpışma, ne vurması atomun üstüne. doğa hiçbir şey yaratamazdı kısaca bunlardan...
    ama insan kafasında her edimini önceden saptama gibi
    içsel bir zorunluluk yoksa, hepten edilgen değilse hele,
    gösterdikleri sapmaya borçluyuz bunu atomların, belirsiz zamanlarda ve yerlerde.

    lucretius, evrenin yapısı, çev. tomris uyar, turgut uyar, istanbul: hürriyet, 1974 s. 58, 60.
hesabın var mı? giriş yap