ölüm

• yakın cevresinden birinin basina gelmeyen hic bir insanin anlayamayacagina inandigim yük. gidenler için huzur verici bir olgu olduğuna inanmak istiyorum (tabi şekline de bağlı) ancak kalanlar için hem kabullenmesi hem yaşanması hem de alışması tahammül sınırlarını zorlayan bir hadise.
• yahya kemal beyatlının "geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan geçince başlayacak bitmeyen sükunlu gece" diyerek tarif ettiği hal ve durum.
• tanrinin varligini gostermek icin, ben buradayim demek icin var ettigi olgu.
• ölümü istemek güzel değildir. ölüme hazırlıklı olmak güzeldir. (mehmet feyiz efendi)
  üç şey ölümün ardından kabre gider: ailesi, malı ve ameli. bunlardan ikisi döner, birisi kalır. dönenler: ailesi ve malı, kalan da: amelidir. (hadis-i şerif)
  ölümün bizi nerede beklediği belli değil, iyisi mi biz onu her yerde bekleyelim. (montaigne)
  ayakta ölmek, dizüstü yaşamaktan iyidir. (tactius)
  ölüm, bazen ceza, bazen bir armağan, çoğu zaman da bir lütuftur. (seneca)
  ölülere kötü söylemeyin. zira bu sebeple hayattaki yakınlarını incitmiş olursunuz. (hadis-i şerif)
  ölenin kıyameti kopmuştur. (hadis-i şerif)
  sana nasihat edici olarak ölüm yeter. (hadis-i şerif)
  insanlar uykudadır, öldikleri vakit uyanırlar. (hadis-i şerif)
  ölüm eski bir şeydir, amma her insana yeni görünür. (turgenyev)
• hayata başlandığı anda belirlenen ve kesinlikle başarıyla ulaşılabilecek tek amac. bu yüzden hayatın tek amacı da denebilir. bir ömür boyu beklenen şey. her erteleme, bu tek amacın unutulması. her nefes alış bu amaca yönelik bir çaba. en kesin amaç ölümse, ve kesinlikle varsa, ne amaçlardan vazgeçilebilir ne de ölümden. oyleyse, ve yaşayacaksak böyle, ve hayat buna rağmen güzel olabiliyorsa bazen, neymiş, amaçlar ve beklentiler önemli değilmiş.
• bizi ayıran nehir..
• hayatla olan mücadelede tek başınıza kalmanıza^* sebeb olan, kaybettiğiniz kişiyle beraber zaman geçirdiğiniz ortamlarda insana daha çok acı veren olay...
  (bkz: hayatın tek amacı ölmektir)
• soğuk nefesli hırsız
  
  kuşların ele avuca sığmaz cıvıltılarına
  hüzün ekleyebilen
  asası buzdan sihirbaz
  
  göz kıyılarında
  kocaman göller gizleyen
  yumuşacık ruhlarımızı
  demir eldivenli elleriyle sıkıştıran demir şovalye
  
  hiç görülmeden
  hiç duyulmadan
  hiç koklanmadan
  hayatın en beklenmeyen yerlerinde biten siyah gül
  
  -doyduk mu? / erken mi henüz? / geç mi kaldık?-
  sorulara cevap bırakmayan
  ve ne de zaman
  yürekten sıcak parçalar koparan
  nefesini hayatın ensesinden ayırmayan
  
  ölüm
  
  soğuk nefesli hırsız...
  03.07.2003
  
  parthenon
• ... bahanesi olmayan tek gercek.
• kimileri için uykudan uyanmak.. kimileri için ebedi uykuya dalmak...
  karar sizin...