• doğada bulunan mikroorganizmaların, tıbbi aletler, diş minesi, kalp kapakçığı, akciğer ve orta kulak gibi canlı ve ölü yüzeylere yapışarak ve orada büyüyerek yaşadığı bilinmektedir. yapışarak büyüyen hücrelerin oluşturduğu bu tabakaya biyofilm denir. biyofilm, mikroorganizmaların bir yüzeye geri dönüşümsüz olarak bağlanarak büyümeleri ile bağlantı ve matriks oluşumu için hücre dışı polimer üretmeleri sonucunda oluşur. biyofilmin çevresinin primer polisakkarit maddesi ile çevrili olduğu bilinir. biyofilm, kendi matriksinde bulunan mineral kristalleri, korozyon, kil ve alüvyon parçaları gibi hücresel olmayan maddeler ile gelişir. biyofilmle ilgili organizmaların anti-bakteriyel ajanlara karşı direncinin artması ve tıbbi aletlere yapışarak hastalarda infeksiyon oluşturması gibi nedenlerle, toplum sağlığı için birçok ciddi sorun yaratır. tüm biyofilmler zararlı değildir, bazıları vücudumuzun normal florasında bulunur ve bazıları ise vücudun vitamin üretmesine yardımcı olur.
  • mikrobiyal biyofilmlerin planktonik bakterilere göre, antibiyotiklere karşı 1000 kat daha kuvvetli doğal savunma mekanizmaları vardır. baş - boyun cerrahisi, üriner kanal, protez bazlı ve dental enfeksiyonların kronik olanlarının neredeyse tamamına yakınına biyofilm kapasiteli bakteriler sebep olmaktadır.
  • hücrelerin birbirine ve/ya da bulundukları yüzeye yapıştıkları bir mikroorganizma kümesidir.
  • canlı veya cansız yüzeylere tutunarak, koruyucu bir ekstra sellüler polimerize madde (eps) matriks içinde yapılanmış bakteri topluluğu.
  • biyofilm hakkında da şöyle bir bilgi; ince bağırsağın astarı da dahil olmak üzere yüzeylere yapışan, birbirine yakın bir şekilde paketlenmiş sümüksü, yapışkan bir bakteri veya mayayı ifade eder. ayrıca (bkz: monolaurin).
  • yüzey adezyonlarını kolaylaştıran , bazı bakterilerin salgıladığı virülans faktör. özellikle kateter / prostetik cihazlarda enfeksiyon için risk faktörüdür:

    -viridans streptokoklar

    -staf. epidermidis

    -pseudomonas

    -h.infleunza
hesabın var mı? giriş yap