• türkçeye tren makinistinin güncesi olarak çevrilen keyifli bir sırp filmi.

    renkli ve eğlenceli sahnelerin yer aldığı filmde, makinistlik kara mizahi bir yaklaşımla ele alınırken korkular, suçluluk hissi ve duyarsızlaşmayı, hayatın olan bitenlere rağmen devam edişini de düşündürüyor. ayrıca başrolü paylaşan genç aktör petar korac'ın katarakt mavisi (!) gözleri ve sevimliliğiyle harmanlanmış derece derece artan mimikleri izleyiciyi gülümsetiyor. bununla birlikte biraz daha 'dolu' olsa mıydı ki acaba, dedirtti; keyifli bir film; ama izlenmese de çok şey kaybettirmez gibi...
  • miloš radovicin yönetmeni olduğu sırp filmi.

    yaşamın uzmanlaşma gerektiren belirli alanları vardır. bu tür yaşantılar derinliği uçsuz bucaksız tecrübeler sayesinde oluşur. film, bu tür kendine has bir karakteri ve sosyal ilişkileri resmetmiş.

    filmin başında güya karakterin ruhsal dengesini tespit etmek isteyen psikologlar ters köşe oluyor, aslında bu bölümde psikoloji disiplinine yönelik bir eleştiri yok fakat öznel deneyimin nesnel bilgi karşısındaki mutlak üstünlüğü gösterilmiş. zaten ileriki sahnelerde de psikolojik saikler göz önüne getiriliyor. insan sınırsız derinliği içeren bir varlık.

    nesnel değeri ne olursa olsun önem verilen, dert edinilen konularda anksiyete oluştuğu, başka şeylerin umursanmadığı hususu çok açık şekilde ifade edilmiş. insan, evreni tanrı gibi algılıyor. ne istediğinin bir önemi yok aslında istemek eylemi bir anlam oluşturduğu için bu yanılgıya düşüyor.

    sırpça'da çok sayıda türkçe kelime varmış. yastık örneğin. çocuk okuldan mezun olunca maşallah diyor bir karakter. birkaç kelime daha var böyle.

    severek izledim. aslında yol filmi dahi sayılabilir. yola yakın en azından. imdb'de 6,5 almasına hiç şaşırmadım. eski kafa adamların kurallara dayalı katı yaşamı pek çok kişiye itici gelmiş olabilir.
  • 2016 yapımı bir sırp filmi. makinistlerin hayatını anlatıyor

    hiç sevgisini belli etmeyen insanlarla büyümedim, hiç yürümedim de. ama sayıları ne kadar da fazla. ya da filmler hep böylelerini konu alıyor.

    ayrıca sırpçada ne kadar da çok türkçe kelime varmış dedirtiyor insana. yastık, yapma, maşallah, yani, manyak vb gibi. puanım 7.5/10
  • ülkemizde makinistin günlüğüismiyle yayınlanmış olup, demiryolu çalışanlarının hikayesini konu edinen ve miloš radovic’in yönetmenliğini üstlendiği sırbistan yapımı dram ve komedi filmi. yapım yılı 2016.

    istatistiklere göre her tren makinisti kariyeri boyunca, kasıtsız olarak 15 ile 20 kişinin ölümüne neden oluyor. işte filmin hikayesi bu masum katiller ve onların travmalarla dolu yaşamına odaklanıyor.

    illija, hayatı babası ve dedesi gibi raylar üzerinde, bir vagon içerisinde geçmiş yaşlı bir tren makinisti. son seferi bir minibüs bando takımının ölümüyle sonuçlanır. sima ise 10 yaşında yetim bir oğlan çocuğu. avustralyalı bir aileye evlatlık olarak gidecekken yetimhaneden kaçar ve öz ailesini bulmak ister. ancak rayların üzerindeyken yolu illja ile kesişir. böylece aralarında bir dostluk başlar....

    avrupa sineması olunca başlarda ister istemez "yine imgelem dolu, metafor yığını bir film çıkmaz umarım" diyoruz ve korktuğumuz başımıza gelmiyor. film başlarken meydana gelen ölümler, psikologların dilinin tutulması gibi sahnelerle bu meslek grubunda psikolojinin nasıl işlediğini, ölümün sıradanlığını fark ediyoruz. yönetmen burada o kadar iyi iş çıkarıyor ki ölüm izleyici için bile sıradan bir hal alıyor.

    kara komediler tadında güzel ve keyifli bir film. türkçe fragman
hesabın var mı? giriş yap