dor düzeni

• yunanistan ın güney bölgelerine m.ö. 18. yy civarlarında yerleşmiş dorianların, mısır mimarisinden de etkilenerek ortaya çıkardıkları mimari stil...
• doric, ionic, corinthion die sıralanır bu mimari stiller:
  doric- kaba saba gelişmemiş, zayıf kalınmış
  ionic- yavaş yavaş şekillenmeye ve dekoratifleşmeye başlamış, esas kalitesi yükselmiş, çiçek böcek ve kıvrım gibi hede hödö eklenmiş
  corinthion- aşmış, maksimum uuraşılmış, feminen çizgiler taşıyan ve hatta daha da ileriye gidilinip kolonlar tamamen kadın olarak yapılmıştır, kolon molon yalan olmuş, yine insan vücuduna geri dönülmüştür...
• dorik, iyonik ve korint arasında kurallara en bağlı olanı, ahşap inşa tekniğinin taşa, mermere uygulanmasıyla ortaya çıkmıştır. sütunlar düzdür, yivli değildir, tepelerinde koç başı (bkz: volüt) değil de nihale gibi bir yastık bulunur, sanırım çatılar da üçgendi bunda, iyon düzeninde düzleşiyor, teraslaşıyor.. (bkz: iyon düzeni), (bkz: korint düzeni)
• ahsapla baslayip tasla devam etmis, en eski antik mimari uslubu..
• (bkz: dorian)
• (bkz: dorik düzen)
• ortasi delik bircok blogun birbirinin uzerine konulmasi ile ortaya cikan stildir. bu bloklarin ortasindan birbirine baglama amacli metal bir cubuk gecerdi. doric sutunlarin en onemli ozelligi dumduz bir dogru uzerinde durmamalaridir. aksine doric sutunlar asagidan yukari dogru gidildikce disari dogru cikinti yapar. bu, yunanlilarin, mimarilerinde bir ic gerilim olduguna inanmalarindan kaynaklanir.
• erkeksiligi temsil ettigi iddia edilen antik duzen
• sert görünüşlü dor düzeninin bellibaşlı özellikleri arasında basamaklı bir tavan; eliptik yivlerle süslenmiş sütunlar ve 3 parçalı sütun başlıkları hemen dikkati çeker. dor düzeni sütunlarının en belirgin özelliği gövde boyunca uzanan yarı eliptik yivlerdir. yivler genellikle 20 tane olmakla birlikte, tapınağın büyüklüğüne ve devrine göre, 16 ile 24 arasında değişirdi. bunlar tapınağın yapımı sona erdikten sonra oyulurdu.
  
  dor düzeninde sütunların oranları iyon düzenindekilere göre daha kalındır. ayrıca ilk başlarda dor sütunları birbirine daha yakın yerleştirilip daha da kütlevi olurdu. tek tek her ögenin birbirine orantısı da yine kendi kuralları içinde uygulanırdı. örneğin, bir sütunun yüksekliği her zaman için taban çapına göre belirlenmiş bir oranda tutulmak zorundaydı.
  
  tipik bir dor sütunu, boyunun üçte birinden yukarı, hafifçe şişkin bir görünüm verecek şekilde incelerek yükselirdi. en eski tapınaklardan bu düzende yapılmış olanların sütunlarında, ağırlığı yukarı itiyormuş izlenimi veren eşsiz bir görünüm elde edilmiştir.
• dorların yunanistana'gelmesiyle gelişmiş, sütun sistemi.