ey

• keçilere yönelik komutlardan hayır, öyle değil, dikkat, dön gibi anlamlarda kullanılanı. (ineklere söyleneceğinde gereken sözcük neyk.) dön anlamı belki eğmek fiil kökünden gelebilir. bu alanda kullanılınca yandaş sesleri ve sözcükleri vardır: ciş, ey ciyya, ciurpşşa/gurpşa/curpşa. bir de ilintili deyişleri ekleyelim: ey demeden yayılmak, ey diyen yok ciş diyen yok.
  
  köy hayatında bir de insanlar birbirine ünneyerek uzaktan iletişim kurarlar. cep telefonu yokken, hatta cep telefonu olanağına rağmen. ismiyle birisine ünnenir veya voyn veya ula önekleriyle birlikte ismi bağırılır. duyan duyduğunu evet veya buradayım veya duydum, ne diyeceksin anlamında ey bağırtısıyla belli eder. keçilere söylenen ey daha çok eyyy! gibidir; insanların ünneyene evet demesinin ey'i başından vurgulu: eeey biçiminde. bu bakımdan en yakın bilinen sözcüğü hey. ama hey hitap ağırlıklıyken ey yanıt verme biçimidir.
  
  ***
  anımsayan kızkardeşim. biz ikimiz ninemi gıcık etmek için özel adlı mekanlardan suçıkan'a mal güttüğü^* yere yanına gittiğimizde şöyle ünnemeye^* başlamışız: "babanne! babannee!"
  
  ninem bir türlü bize ey, dememiş. ta umudumuz geçip, 'ninee!' diye bağırınca, bir çalılığın ardından 'ey!' diye çıkıvermiş.
  
  sonraları, kızkardeşim ninemin yeğeniyle evleneceği sıralar gene nineme takılıyormuş: "karıları herkese kocasının dediği gibi hitabetmez mi? ben de sana onun gibi hala de'cen (diyeceğim)." ninem gene 'eyyer ey dersem,' demiş.
  
  (bkz: eh)
  (bkz: ee)
  (bkz: veyk), neyk
  (bkz: ün/@ibisile), ünnemek/@ibisile
  (bkz: yemevsin)