ilkokul şarkıları ^*

• daha dun annemizin kollarinda....
  kestane gurgen palamut....
  orman ne guzel...
  mini mini bir kus...
  yagmur yagiyor...
  baltalar elimizde..
  konyalim....
• (bkz: cocuk $arkilari)
  (bkz: cocuklugumuzdan beri unutamadigimiz $arkilar)
  (bkz: cocukken uydurarak soyledigimiz $arkilar)
• hapcı cocugun sarkısı
  
  birgun birgun bir cocuk
  evede gelmis kimse yok
  acmıs bakmıs dolabı
  sekerde sanmıs ilacı
  yemis yemis bitirmis
  aksama baslamıs sancı
  kıvrım kıvrım kıvranmıs
  ...
• yemyeşil kırlarda bir yavru ceylan varmış
  yemyeşil kırlarda bir yavru ceylan varmış
  annesinin yanında hoplaya zıplaya oynarmış
  
  chours:
  
  miniminicikminiminicikminiminiminiminiminiminicik!
• (bkz: ilkokul şarkıları)
• köpek uçmak istemiş
  birgün kargaya gitmiş
  karga ona anlatmış
  bizimkide inanmış
  tırmanmiş koşa koşa
  balkonun kenarına
  açmış bacaklarını
  dikmiş kulaklarını
  havlamış birkaç kere
  hav hav hav
  atmış kendini yere
  köpek ölmüş
  vah vah vah
  karga gülmüş
  hah hah hah
• aman mor koyun meler gelir
  haydi de mor koyun meler gelir
  aman dağları deler gelir
  haydi de dağları deler gelir
  aman hakikatli yari sev
  haydi de hakikatli yari sev
  aman uykuyu böler gelir
  haydi de uykuyu böler gelir
  
  nesine de aslan yarim nesine
  aman ben yandım cilvesine
  nesine de küçük yavrum nesine
  aman ben yandım işvesine
  
  aman mor koyun neşelerde
  haydi de mor koyun neşelerde
  aman gül suyu şişelerde
  haydi de gül suyu şişelerde
  aman eller yarimi almış
  haydi de eller yarimi almış
  aman ben kaldım köşelerde
  haydi de ben kaldım köşelerde
  
  ister inanın ister inanmayın ilkokul beşte bu türküyü söylemiştim müzik dersinde. okulda müzik dersi beş gelen tek şahısta bendim.
  
  neden mi söyledim? çünkü müzik öğretmeni ve aynı zamanda okul müdürü olan pezevenk çok alaturka bir insandı. ayrıca kıvırcık ali hastası bir adamdı. o zamanlar tam bir öğretmen yavşağı ve okulun en gözde öğrencisi olan ben ise karnede bütün dersleri beş getirme zorunluluğunun yarattığı psikolojik rahatsızlık ile müzik sözlüsünün başladığı an itibariyle bütün utangaçlığımı üzerimden atarak, kah ibrahim tatlıses, kah müzeyyen senar, kah neşet ertaş tadında türküyü söylemeye koyuldum. o kadar güzel söyledim ki sınıftaki kızlardan bazıları dayanamayıp ağladılar. insan kendi sesini över mi? evet, över kardeşim. hele ki okulda bütün dersleri beş gelen tek insan olmana sebep olan bir ses ise zaten över. öyle kofti türkücülerden değiliz yani.
• "erken yatarımm erken kalkarımmm
  bir yumurtayıı sütle çırparımmm
  kızarmış ekmekk biraz da peynirr
  aman efendimm ne güzel yenirrr"
  
  şeklinde fazla bilinmedik bir şarkı vardı. resmen kahvaltı tarifi veriyor çocuklara yumurtalı süt, kızarmış ekmek, peynir falan.
• bakkal oldum dükkan açtım
  dükkana cins cins mallar seçtim
  kapısına kocaman tabela da astım
  beklerim hergün müşteri gelmez
  
  mallar çürüyor kimseler almaz
  dükkanı sorsan bir kişi bilmez
  paralar gitti geriye de dönmez
  beklerim hergün müşteri gelmez.
  
  bunu böyle tip tip hareketlerle söylerdik. ilkokul şarkısıydı falan ama bakmayın duygusaldı... süpermarketlere karşı duramayan bir bakkalın dramı... gerçi o zaman süpermarket de yoktu ama neyse sorgulamıycam; vardır bakkalın da kendince bi sebebi...
• kestane gürgen palamut
  altı yaprak üstü bulut
  gel sen burda derdi unut
  orman ne güzel ne güzel....
  
  ama cenk erdem cower i daha güzeldir bunun . daha faydalıdır. saymayı öğretir...
  
  "kaç tane gürgen palamut
  bir tane grgen palamut
  kaç tane gürgen palamut
  iki tane gürgen palamut..."
  
  böyle gider..