suçluluk

• bireyin hata işlediğini düşündüğü durumda hissettiği duygu.
• hayatta kalanların pek azının kurtulabildiği ağır bir duygudur bu. tarafından güdülecek kadar yozlaşmıştır pek çok toplum da.
• belli yasaklara uymayan kisideki pismanlik durumudur. nesnel sucluluk duygusunun yanısıra nedenleri bilinc altına itilmis oznel sucluluk da soz konusudur .
  melankolide oldugu gibi kisiyi , kendini en agir sekilde cezalandirmaya dek goturur.
• bazi kulturlerde ne kadar az^*, bazilarinda da oyle cok^* gorulmesi sasirtici olan duygu
• "suçluluk giderek incelen bir iptir." ^*
  karısını aldatan bir adam..önce gizlemeye çalışır, ortaya çıkınca tehditlere boyun eğer ve ardından saklamak için çaba sarfetmez. zamanla başta düşündüğü zararlar gözünde küçülür, ip incelir, inceldiği yerden kopar.
• "modern" insanın hayatını yönlendiren temel duygu...işi zamanında teslim edemeyince, ofiste fazla vakit geçirip evini/özel hayatını ihmal edince, "mutlaka" tüketmen gereken fındık, ceviz, balık yağı, brokoli gibi besinlerin yerine canın istediği için şööle tereyağlı bir iskender ziyafeti çektiğinde, spor yapmayınca, trendy mekanlara gitmeyip asosyalleştiğinde önünde dikiliveren kabus... ya da dikilmesi gereken... (ben söyleyenlerin yalancısıyım!!!)
• yapılmaması/ olunmaması gerektiğine inandığınız bişeyi yapıyo olmak/olmak durumunda hissettiğiniz duygu... ısırılmaması gereken elmayı dişlemeyi hayal etmek/dişlemek... venedik'te ölüm
• (bkz: mastürbasyon)
• (bkz: suç ve ceza)
• işin ilginç tarafı, suçlu olmadığınız zamanlarda da hissedebileceğiniz tuhaf bir duygudur. misal ben, bazen bi terslik olur, sorumlusu başkasıdır, bilirim ama yine de "kim yaptı bunu?" dendiğinde içim bi tuhaf olur, sanki ben yapmışım da söyleyemiyormuşum gibi heyecanlanırım, suçluluk duygusunun o tuhaf lezzeti gelir damağıma yerleşir. enteresan tabi...