tanrı aşkı

• (bkz: allah aski)
• her a$k gibi ini$ler ve ciki$larla suregider, nefrete dahi donu$ebilir.
  a$kin bu $ekilde i$leni$ine yalin bir ornek icin (bkz: catullus)
  tanriya duyulan a$kin ofkeye ve nefrete donu$mesine verilen bir ornek icin ise (bkz: amadeus)
  kavgasiz, sorunsuz suregitmi$ tanri aski icin de elbette ki (bkz: mevlana)
• "(...) humeyni bir megaloman değildir. sözgelimi şah bir megalomandır. humeyni ise çok daha sinsidir. o siyasileşmiş bir mistiktir; dönüşüme uğramış bir mistisizmin kendi kökenine dönüşünü zorla gerçekleştirmeye girişen devrimci bir çilecidir. (...) humeyni'nin on binlerce insanı gözü kapalı ölüme gönderirkenki rahatlığı ve duygusuzluğu işte bu tanrı aşkının tanrı'yla bütünleşmek üzere ölmenin -ya da mistiklerin deyişiyle fana'nın^*- somut bir ifadesidir. (...) mistiklerin kendi hukuki umursamazlığının, evrensel hümanizminin ve huzurlu tabiatının köşetaşı yaptığı bu kâhince geleneğe uygun şekilde "ölümünden önce" ölmüştür humeyni. oysa onun bu huzurunda, güzel şiirle bastırılmış bir şiddet, bin yıldır üstü örtülen bir ölüm korkusu gizlidir. mevlana'nın şiirinin baştan sona tanrı korkusunun yüceltilip aşkla dolu bir ânın şiirsel kırılganlığı haline getirilmesi olduğu bile iddia edilebilir. humeyni bu metaforik ânı gerçek saymış, adeta havada uçan bir sabun köpüğünü siyaset denen iğneyle duvara mıhlamıştır." hamid dabashi - iran ketlenmiş halk
  
  "papalar, moruk papazlar, tütsüler, parastalar, süprüntü değil de ne! ölenler ve yeni doğanlar: hepsi tanrıtanımaz! evlenme ve vaftiz: günahtan başka birşey değil! ilahiyat: açgözlülük! tanrı aşkı- tanrı bizi hepsinden korusun." panait istrati - hayduklar
  
  (ilk giri tarihi: 4.1.2020)
  
  (bkz: allah aşkı)
  (bkz: allah korkusu)