tuaregler

• (bkz: tuareg)
• soyun kadından geçtiği, erkeklerin peçe taktığı müslüman halk. enteresan.
  
  tuaregler, son derece özgün bir kültüre sahip olan ve kuzey afrika’da yaşayan bir halk. müslüman olmalarına karşın islam öncesi geleneklerini de koruyarak çok ilginç bir kültür yaratmışlar. bu kültürün en ayırt edici özelliklerinden birisi kadınlarının toplumdaki yeri.
  
  tuaregler, kuzey afrika berberilerinin bir kolu. bizde, osmanlı zamanından beri tevarikler olarak biliniyorlar.
  
  bir milyonun üstünde nüfusları var.
  
  burkina faso, cezayir, libya, mali ve nijer arasındaki geniş alanda yaşıyorlar.
  
  binlerce yıldır göçer bir yaşam tarzları var. deve sırtında sahra çölü’nü geçiyor, çadırlarda yaşıyorlar.müslüman arap ordularının bulundukları bölgeye ulaşmasıyla islam’ı kabul etmişler. ancak bir taraftan da binlerce yıllık geleneklerini koruyarak bir kültürel sentez oluşturmuşlar.
  
  kültürlerinin en ayırt edici nitelikleri kadınlarının toplumdaki yeri.
  
  tuareglerde aile reisi kadın. çadırlar ve hayvanlar kadınlara ait. soy kadından geçiyor.
  
  kadınların evlenmeden önce diledikleri kadar sevgilileri olabiliyor
  ancak çok sıkı bir mahremiyet kuralına riayet edilmesi şart: genç erkek, genç kızın çadırına gece karanlıkta görünmeden girmek ve sabah güneş doğmadan ayrılmak zorunda.
  
  kadınlar evlendiklerinde haklarını kaybetmiyorlar, boşanmakta da serbestler.
  boşanınca çadırlar ve varlıklar kadında kalıyor. genelde boşanan erkek eli boş olarak devesine binip annesinin çadırına dönüyor. boşanan kızları için aileler şenlik düzenliyorlar, böylece kızlarının yeni bir evlilik için müsait olduğunu ilan ediyorlar.
  
  tuareglerin günlük hayatlarındaki en ilginç husus şu: erkekler örtünüyor.
  
  diğer islam toplumlarında kadınların örtünmesi esasken, onlarda erkeklerin örtünmesi şart! yetişkin erkekler kadınların, yabancıların ve evlilik yoluyla akraba oldukları kişilerin yanında mavi bir peçe takıyorlar. onlarla tanıştığı zaman fotoğrafçı henrietta butler bu şaşırtıcı geleneğin nedenini sorunca “kadınlar güzeldir, onların yüzünü görmek isteriz” yanıtını almış.
  
  ancak tuaregler kültürü günümüzde az ya da çok erozyona uğramıştır.
  
  göçerlikten kentleşmeye kayış, komşu islami topluluklarla farklılıkların getirdiği rahatsızlıklar, gelişen teknolojiyle dünyanın geri kalanındaki hayatları öğrenmeleri bazı geleneklerin zayıflamasına neden olabilecek gibi görünüyor. kimi tuaregler kültürlerini dünyanın kalanına göre geri ve yanlış bulmaya başlamışlar bile. kendi dilleri yerine arapça konuşmayı tercih edenler de son yıllarda artış göstermiş^*.
• cezayir, libya, mali ve nijer arasında geniş bir alanda yaşayan ve berberi dillerinden birini konuşan halktır.
• (bkz: aramaya inanmak)
  (bkz: tuareg)
• mavi adamlar olarak bilinen tuaregler, sahranın en ilgi çekici yerli kabilelerinden biri. 1000 yılı aşkın bir süredir göçebe yaşamalarına rağmen şimdi yarıgöçebeler. onlara mavi adam denilmesinin sebebi, erkeklerin giydiği mavi kıyafetler.
  tuareg erkekleri 18 yaşına geldiğiklerinde başlarını örtüp peçe takmaya başlıyorlar. kadınlar ise başlarını ötmüyor. çünkü kadınların güzelliğinin gizlenmemesi gerektiğini düşünüyorlar.
  tuaregler anaerkil bir topluluk. çocukları doğduğu zaman annenin soyadını alıyorlar. mülkleri kadınlara ait ve burada kadınların sözü geçiyor.
  evlilik tamamen bir kadının arzusuna göre gerçekleşiyor ve bir kadın boşanma kararı aldığında ailesi tarafından ona boşanma partisi düzenleniyor. bu parti ile aile kızlarının yeniden bekar kaldığını parti ile kabileye yeniden duyurmuş oluyor.
  boşanmış ya hiç evlenmemiş olmanın, yaşlı ya da genç bir kadın olmanın topluluklarında hiçbir önem veya farkı yok.
  boşanma sonrasında tüm mülkü ve çocukların velayeti annede kalıyor develer hariç.
  bir kadının çadırında geceyi geçirebilmek ya da yemek yiyebilmek için çadırın sahibi o kadınla birlikte olmak gerekiyor. öteki türlüsü ayıp kabul ediliyor. tabi sabah devesiyle birlikte o çadırdan gitmek koşuluyla.
  
  müslüman bir topluluk olmalarına rağmen, kültür ve gelenekleri dolayısıyla islam aleminde kabul görmüyorlar.