• kişinin kendisi önce gelir. ikisi de kişiyi mutsuz ediyorsa ikisiyle de ilişki kesilebilir.
  • dünyanın en kesin ve net cevabını tüm insanlığın bildiği sualdir.

    elbette annedir.

    eş dediğin el kızıdır. bir yabancıdır. sevgisi hiçbir zaman karşılıksız değildir. bir çıkarı, zorunluluğu, muhtaçlığı olduğu için evlenmiştir.

    anne dediğin ise; giymez giydirir. yemez yedirir. içmez içirir. gezmez gezdirir. ne yaparsa hiç karşılık beklemeden yapar. sevgisi saf sevgidir ve gelmiş geçmiş en yüce sevgidir.

    hiçbir şeye değişilmez anne ve paha biçilmez.
  • ikisinin de yeri ayrı olduğundan, saçma bir sorunsal.
  • bence ilk önce es gelir. cünkü anne her türlü affeder. ne kadar acimasizca da olsa bu sekilde, evlilik hayatinizda problem yasamazsiniz. ama sakin sunu unutmayin, anne de kirilmamalidir, gönlü biran önce ve en güzel sekilde alinmalidir.

    politik davranin. anahtar kelime budur.
  • tabii ki anne. seçenek olarak bile sununmamalı.
    (bkz: önce can sonra canan)

    yazılanları okudum ve bir şeyler söylemek istiyorum.

    ben bir adet huysuz kayınvalideye ve iki çocuğa sahip bir kadın olarak evliliğin anne üzerinden şekillenmesini çok saçma buluyorum. yani iki tarafında evliliği içine anne- eş seceneğini koyması normal değil.

    evet sevmeme hakkınız var ama saygı duymak zorundasınız. şimdi ben kayinvalidem zor diye eşime gidip atar gider yapsam bu ne kadar doğru? hayır adam ne desin? annesini bana kötülese ya da gidip kocaman kadına kızsa benim elime ne geçecek? aynı şey eşim için de geçerli tabi.

    ben şöyle bir yol buldum. ne derse ne yaparsa yapsın asla gelip eşime anlatmıyorum. unutmayın evinize girdiğiniz zaman sadece kendi aileniz olur ve o yatağa sadece eşinizle girersiniz. ne anneniz olur ne kayinvalideniz.

    biraz duymamayı, görmemeyi öğrenmek lazım.

    özellikle annen mi ben mi sorusu sorulmaması, akıldan bile geçirilmemesi lazım.

    anneleri karıştırmayın, evliliklerde ki en büyük hata bu bence.
  • görüntüde anne, pratikte eş.
    siyaset ayrı, icraat ayrı.
  • önemli olan dengedir.
    kimseyi kırmadan, kimseyi birbirine ezdirmeden arada süspansiyon görevi görmek gerekebilir çoğu zaman.
    ama en nihayetinde eğilip büzülmekten ilk şaftı kayan siz olursunuz.
    motorunuz yağ akıtır. pekmez kıvamına gelirsiniz.
    neyse konu başka yere gitti.
    sonuçta denge mühim.

    edit: pekmek yazmışım. o neyse artık.
  • çocuk da varsa eğer eş önce gelir , evinin huzurunu bozmaya değmez .
hesabın var mı? giriş yap