• hani kabus gorursun ya boyle dolasirsin sokaklarda,ulasmaya calisirsin birilerine,bir turlu olmaz..telefon etmek istersin tuslari bir turlu dogru ceviremezsin,hani boguluyormus gibi hissedersin,sonra uyanirsin ohhhhh ya ruyaymis dersin,rahatlarsin ya ,iste anne özlemi nasil bi sey biliyomusun,ömür boyu o korkunc kabustan uyanamamak gibi bi sey
  • insanın boğazını düğüm düğüm, sesini çatal çatal yapar böğrüne de böyle kocaman bir taş oturur ya işte öyle bir şey.

    dırdırlarına kurban olunası kadın, bazen tüm dertler biter ona sarılıp kokusunu içine çekince.
  • sabah uyandı oğlum ve yanıma geldi, daha kalkmamıza 15 dk var, uyumaya geçtik yine, işte tam o anda oldu. yıllar sonra annemi rüyamda gördüm. 15 dakikalık bir uyuyuşta saatler geçirdim onunla.
    hayatta iken yaşadığımız evimizde yaşıyor tek başına. çamaşır yıkamış, asmış misler gibi.. koşarak çıkıyorum merdivenleri, salonda oturuyor ama soguk.
    "anne" diyorum, "seni çok özledim, bunca zaman neden görüşmedik biz?" anlamlandıramıyorum. neden görüşmedik ben neden özledim ki boşuna onu. gelseydim ya, telefonu falan yok mu? arasaydım ya? neden...nedeenn..anlamlandıramıyorum.
    annem küsmüş bana..arayıp görmediğim için.

    uyandığımda anladım.

    üstünden 3 saat geçti uyandığım anın ve hala kalbim ağrıyor...gerçekten ağrıyor! gözlerim dolu,kimseye anlatmak da istemiyorum..öylece duruyorum.

    boş!!! *
  • bir ogrencim var, isim vermiyim. nasil dunya guzeli, nasil tatli.

    3-4 yaslarinda annesi ve abisini trafik kazasinda kaybediyor. simdi 7 yasinda ve ilkokula basladi bizim okulda. onun gozunde goruyorum iste en cok da anne özlemini. bazen saclari daginik geldiginde "babam her zaman tarayamayabiliyor guzel bir sekilde" derkenki hafif tebessüm, bolca da hüzün iceren yüzünde goruyorum bir de.

    bir de, rehberlik servisinde onun yaptigi aile resminde goruyorum. her sabah 7,25'te bu resimle goz goze geliyorum, ozenle boyadigi anne kiyafetlerini, saclarini gordugumde goruyorum. kimi zaman derste dalip gittiginde, bazen onun hic caktirmamaya calisip bir iki gozyasi akittiginda goruyorum.

    sonra ust siniflardan bir tanesinin arkadasina aglayarak "seni anneme sikayet ediceem" diyisine tanik oluyorum.

    dusunuyorum. ulan diyorum, ne adaletsiz dünya, biz kime sikayetci olalim? kime isyan edelim?
  • her defasında burnumun direğini sızlatan özlem..

    eskiden seyahat etmek için paramız yoktu, zamanımız çoktu, şimdi para var zaman yok. içimden küfrediyorum.
  • her şey üst üste geldiği bir an olur, anneme sarılayım da her şey geçsin dersin sonra annenin 14 saat uzaklıkta olduğunu hatırlarsın gözlerin dolar ya işte öyle bir şey.
  • insanin yuregine agirlik olup cokendir. dogumgunu kutlu olsun, uzakta da olsa mutlu olsun, bir tek benim annem olsun.
  • beynin insani dusunmemek icin kandirmakta basarili olamadigi tek eylem.
  • en sogukkanlı bı katılı dusunun annesının yanında bır kedı gıbıdır... anaya duyulan ozlem tarıf edılemez bı duygu kelımelerın kıfayetsız kaldıgı anne dendımmı bogazına dugumlenen sozzukler....
hesabın var mı? giriş yap