hesabın var mı? giriş yap

  • şekerle vs alakası yoktur. sigara bir bağımlılıktır. tüm bağımlılıklarda olduğu gibi dopamin seviyesinin yükselmesi ve alçalmasıyla alakalıdır.
    nikotin duman yoluyla vücuda alındıktan yaklaşık 10 saniye sonra ağız, burun ve akciğerlerin mukozal dokusu tarafından hızla emilir ve kan akışı ile beyine taşınır.

    nikotin şekil olarak asetilkoline benzer ve nikotinik asetilkolin reseptörlerine ( alıcılar) bağlanır. bu reseptörler ligand kapılı iyon kanallarıdır, hücre içine sodyum veya kalsiyumun girmesi sağlanır, bu reseptörlerin uyarılması sonucu dopamin salgılanmasını başlatır. nikotin aynı zamanda adrenal bezleri uyarıp epinefrin (adrenalin) nörotransmiterini uyarır. bu durum asetikolin salınımını arttırır, sonuçta dopamin salınımı artar, kalp hızı ve kan basıncı artar, kişi kendini iyi hisseder (asetilkolin iskelet kaslarını uyarır yani kasılmayı tetikler).

    benzer mekanizma kokain, metamfetamin gibi uyarıcılarda da görülür. bunların yoksunluğunda vücut eksikliğini hisseder çünkü dopamin salınması azalır. dopamin, beyindeki birçok bölge ile etkileşen ve kişinin kendini mutlu hissetmesini sağlayan bir moleküldür. dopaminin salınmasını sağlayan herşey kendimizi mutlu hissetmemizi sağlar. benzer etkiyi kahvedeki kafein de yapar. spor da sevdiğimiz hobiyi yapmak da, bazı uyarıcı ve uyuşturucu maddeler veya davranışların hepsi dopamini uyarır.

    daha detay çok da, sıkıcı olmasın. ama sigara içmek şekeri doğrudan tetiklemez. o işler başka mekanizmalar üzerinden gider.

  • iq seviyesi tek haneli olup, kapı önlerine, yayaların geçeceği yerlere, garaj girişlerine fütursuzca araba bırakanları kızdıran olay.

  • efendim, işte bu hayvanların bayrak tutanlarından biri, yani bir efes pilsen sever yanına bir stella sever, bir samuel adams sever, bir youngling sever ve pilsner urquell sever ile birlikte bara gitmiş.

    stella'cı tabiatiyle barmenden stella istemiş, barmen vermiş, samuel adams'çı bir samuel istemiş, barmen vermiş, younglingçi, bir youngling yolla bakayım barmen derken, pilsner urquell'i seven arkadaş da pilsner urquell istemiş.

    efes pilsen sever hayvanoğluhayvan kıro da, bir bardak su istemiş efendim.

    tabi diğerleri şaşırmış, nasıl olur demişler, sen neden bira söylemedin?

    bizimkinin cevabı hazır tabi, "baktım kimse bira içmiyor, ben de içmiyim bari" demiş.

  • büyük bir doğa katliamının sebebi. bahsi geçen sahil kıyısında bugün bile bir ekosistem oluşamamıştır. anlatılana göre kaza sırasında görevlilerden biri osas hastasiydi ve görev başında uyuklaması kazanın boyutunu arttıran en büyük etmendi.
    (bkz: osas) (bkz: obstrüktif uyku apne sendromu)

  • annemin birden bire yaslandigi yaz.
    uc kardesiz. annem gundelige gidiyor. babam kumarbaz. evden annemin pazara gidip en ucuzundan haftalik sebze ve para kalirsa da biraz meyve alalim diye biraktigi parayi bile alip kumara yatiriyor. evin kuytu koselerinde sabahlari annem, ogleden sonra babam; biri surekli bir sey sakliyor, digeri surekli onu bulup, kumara yatiriyor. sonra annem, paralari karsi komsu melahat teyzelere birakmaya basliyor.
    o arada, annem surekli bizimle pazarlik halinde: ''okuyacaksiniz, meslek sahibi olacaksiniz. bizim gibi olmayacak hayatiniz.''
    ''tamam anne'' diyoruz. tamam anne. yeter anne. yeter baba. yeter baba! bunu en cok kucuk abim soyluyor. ben pek sesimi cikaramiyorum. korkuyorum.

    buyuk abim o yaz askeri okulu kazaniyor. yazili sinavdan sonraki diger sinavlara girsin diye annemle babam, bizi birakip bursa'ya gidiyorlar. spor ayakkabisi olmadigi icin yalin ayak kosarak kazaniyor kosu sinavini. babam gururlu: "ciplak ayakla bile gecti butun cocuklari." sonra diger sinavlari da kazaniyor ama annem fikrini degistiyor. ''askeri okula gonderemem daha cok kucuk'' diyor komsulara. ama lıseye yazdirmak icin ceket lazim. okul ceketi cok pahali. para yok. hic mi yok? hic yok. sonra kapi kapi dolasiyor tum akrabalari: cocugunuza kucuk gelen lıse ceketi var mi? kimsede yok. hic mi yok? hic yok.

    ''daha ceketi bulamiyorsun, nasil okutacaksin ki'' deyip vazgeciyor. ve abim bursa'ya bir daha goturuluyor. donus yolunda annem yaslaniyor. 3.5 saatte genc bir kadindan yasli bir kadina donusuyor. geri dondugunde cok sasiriyorum. ama soramam. kizabilir.
    kayit icin bir kontrat imzalamamiz gerekiyormus. eger olur da abim okulda duramaz, mezun olmadan once ayrilmak isterse taahhütnamede belirtilen miktarda parayi odemek zorundaymisiz. iki de kefil istiyorlar. kefillerden biri annemin yegeni: imam. digerini bulamiyoruz. sonra bir komsumuz ''ben imzalarim'' diyor. onlar da fakir ama ''imzalarim ben'' diyen ali abi itfaiyeci. memur oldugu icin imzasi gecerli. sonra ali abi cok genc yasta kalp krizinden oldu. ailece hala dua ederiz ona. sonra...sonra daha baska bir suru hikaye.

    o yazin sonunda abimi gormeye gidiyoruz. cok guzel bir bahcedeyiz. heyecanla bekliyoruz. kapilar acilacak. ogrenciler bahceye cikacak. ve iste aciliyor tum kapilar: birbirinin ayni yuzlerce cocuk. hangisi abim anlayamiyorum. hepsi ayni kiyafet icinde. saclari ayni sekilde kesilmis. sonra kalabik arasindan yavas yavas yaklasiyor abim. onu gorunce neden bilmiyorum agliyorum. abim degil sanki. pazardan alinma ayakkabilarimdan birinin numarasi kucukmus: o gun ilk kez giydigimden daha once anlamamistik. ayagimi acitan ayakkabiyi cikariyorum. beyaz corabimda kan.