captain tsubasa

• kimisi için çocukluğun vazgeçilmez rutiniydi.
  günün bölümü bittikten sonra evlerin kapıları sırayla sokağa açılır, çok kısa sürede toprak sahada takımlar oluşturulur ve maç başlardı. tozun toprağın içinde oyun akarken günün bölümünden önemli sahneler anılıp canlandırılırdı. o gün de rutin işledi, takımlar toprak sahada belirdi ama oyuncuların çoğunun eli belindeydi. maç başlamadı. kısa süre sonra hepsinin aynı şeyi düşünüp dert ettiği anlaşıldı. sahada kale direkleri yoktu ki! direk niyetine ikişer tane taş vardı iki kalede de. nasıl anacaklardı o günkü bölümün gözdelerini, tachibana kardeşleri? olsa da her zamanki kadar uzun ve keyifli olmadı o günkü maç. sanki tek eksikleri kale direkleriymiş gibi tachibanalıkları içlerinde kalarak süzgün gözlerle evlere dağıldılar.