ceza kanunu

• bir kez daha tiyatro oyunculuğunun ne kadar özveri isteyen bir iş olduğunu kanıtlayan oyundur.
  izlediğimiz yer (bkz: kagithane sadabad sahnesi) ve saat (cumartesi 15:00) nedeniyle kocaman salondaki sadece 40 kişiye oyunu sergilemek zorunda kalan ve performanslarından bir nebze olsun kaybetmeyen şehir tiyatrosu oyuncularını yürekten kutluyorum. benim bile seyir keyfim kaçıp gitti o bomboş salonu görünce, fakat kendilerinin bis yaparken bile (salon aydınlanarak seyirci sayısı görüldüğünde) gözlerindeki ışıltı hala kaybolmamıştı..
  ve o semtin nesine gerek o denli buyuk tiyatro sahnesi demekten kendimi alamiyorum.
  ayrica, kendisine en yakın sahnede ne oynuyorsa, sırf tiyatroya gittik demek için oyuna bakmadan bilet alan tiyatro seyircisi değişmedikçe bu böyle olmaya devam edecektir. oysa ki taa anasının dinindeki ikeaya sırf isveç köftesi yemek için gidebilen yaşam formları barındıran yurdumuzda, izlemek istediği oyun nerede olursa olsun o sahneden bilet alan insanları daha çok görmek istiyoruz.