çocuk yapmak

• bu çağda yapılması cahillik ya da bencilliktir.
  
  geçen gün istanbul'un varoşlarında bir avm'ye gittim. dikkatimi çeken konu ise o kadar çok çocuk vardı ki. etraf mislina, dila, eymen kaynıyordu. her ailenin peşinde 2-3 tane koşan velet... sosyoekonomik durumu düşük olduğu her hallerinden belli. bunların hepsi büyüyünce hayat mücadelesine girecekler. %90ı istemediği işte çalışacak, önemli bir kısmı geçim sıkıntısı çekecek, bir kısmı şiddet mağduru olacak.
  
  düşünsene kendi halinde var olmayan bir "ruh"sun. ama sana fikrin sorulmadan durduk yere dünyaya yollanıyorsun niye? çile çek diye. çok saçma değil mi? ailen sırf sevgi duygusunu tatmak için, kendileri sana doğru dürüst imkan sağlayamadan senin bir yarışa, bir hayat mücadelesine girmeni istiyor. gerekirse aç kalmanı, kazandığın 3 kuruş maaşı kira olarak ödemeni, hatta belki ilerde içecek temiz su bulamayacak olmanı düşünmüyor bile. düşünse bile cahil olduğundan umursamıyor. varsa yoksa kendi duyguları...
  
  "annelik her kadının hakkıdır" he hakkı amk. kadın/erkek mutlu olsun diye, sırf bazı içgüdüleri (duygusal olan örn. annelik içgüdüsü) tatmin olsun diye, belki de kendi kültürüne göre hava atacak bir konu olduğu için hiç geleceği düşünmeden hayvanlar gibi ürüyor insanlar. bencillikten o kadar gözleri kararmış ki çocuğunun ileriki hayat projeksiyonunu yapamayacak düzeyde. ben bu bebeye imkan sağlayabilir miyim, kaliteli bir hayat yaşaması için koşullarım uygun mu, dünya onun için güvenli mi? sıfır beyin çalıştırma ile üreyerek bir insanın hayatının karartılmasının 1 numaralı sebebi oluyorlar.
  
  bence artık üreme olayı vize ile, ehliyet ile olmalı. çocuk refah içinde yaşayabilecekse ve anne baba ruh sağlığı yerinde insanlarsa bir (1) adet yapılmasına izin verilmeli. zaten nüfus üstel biçimde artıyor ve kıt kaynaklar tükeniyor. biz dengelemezsek doğa bunu her türlü dengeler.