post-rock

• yıkım kadar umut verici bir şey yok bence.
  
  tertemiz yeni bir başlangıç.
  
  önünde seni sen yapan her bir parçayı ayrı ayrı görürsün. tamamen deforme halde.
  o parçaların içinden sana ait olmayanlar, kendini hemen belli ediverir. önce pirinçten taşlarını ayıklar gibi seçip atarsın onları sonra da seni sen yapan parçalarını yeni senin olmasını istediğin formda birleştirsin.
  
  daha önce değerini bilmediğin parçalarını görürsün, daha önce gereğinden fazla anlam yüklediğin parçalarını da fark edersin.
  
  tamamen bir yıkım, sana en sevdiğin sen olabilmen için en geniş alternatifi sunar.
  bu da aslında umudun en yalın halidir.
  
  post rock müzik türünde yıkım ve umut hissettim hep. rothko resimleri gibi. yalın ve derin. yapının sökülüp parçalarına ayrılması ve yeniden aynı parçalar ile sana özel bir form yaratması...