daniel kahneman

• alanı olarak psikolojiyi nasıl seçtiğini şu hikayeyle açıklamış akademisyen:
  
  “1941’in sonları ya da 1942’nin başlarıydı. yahudiler üzerlerinde davut yıldızı taşımaya mecburdular ve akşam 6’dan sonra sokağa çıkmaları yasaktı. ben hıristiyan bir arkadaşımla oynamaya gitmiş ve çok geç kalmıştım. süveterimi ters çevirip eve doğru yol almaya başladım. boş bir sokaktan geçerken bir alman askerinin yaklaştığını gördüm. özel eğitimli s.s. askerlerinin giydiği, diğerlerine nazaran daha çok korkmam gerektiğini söyledikleri siyah bir üniforma giyiyordu. yanından geçerken daha hızlı yürümeye çalıştım, fark ettim ki ısrarla bana bakıyor. sonra beni çağırdı, elleriyle beni kaldırdı ve bana sarıldı. süveterimin içindeki davut yıldızını fark edecek diye çok korktum. benimle duygulu bir şekilde almanca konuşuyordu. beni bıraktıktan sonra cüzdanını açtı; bana bir çocuğun resmini gösterdi ve biraz para verdi. eve döndüğümde annemin haklı olduğundan her zamankinden daha fazla emindim: ‘insanlar sonsuz biçimde ilginç ve karmaşık.’”
  
  http://www.scribd.com/doc/68978650/daniel-kahneman