metre

• ". . .
  
  otuz yıldır yanıp tutuşturuyor paris beni - milyonlarca seveninden birisiyim epi topu. hangisine sorsak hangi çıkış noktasını gösterirdi bilemem, benimkisi önceden değil sonradan, çok sonradan seçilmiş bir işaret: rue de vaugirard'ın üstündeki arkadlı bir pasajın duvarına 1797'de gömülmüş bir "metre" bu, evet: düpedüz bir uzunluk birimi olarak "metre": devrim'in hemen ardından, convention nationale'in yerel ve evrensel uzunluk ölçüsü olarak benimsediği, dayattığı, paris'in çeşitli yerlerinde hemşerilerine göstermeyi iş edindiği bu ölçü, birebir haliyle bir tek bu noktasında kalabilmiş şehirde - artık pek az kişinin gözüne çarpabileceği kuytu bir köşede.
  
  diyorum ki: bir şehri tanımak, sevmek için önce ölçü gerek.
  
  ölçüsüzlüğe başka nereden açılabiliriz?"
  
  (enis batur, paris ecekent: "metre", s.59.)