sanrısal algıların kaygısal düzlemdeki izdüşümleri

• sanrısal algının yitik bilişsel düzlemdeki hayal perdesi ile bütünlenmesi halinde tanrısal bir algıya dönüşerek, kişileri var olan bilişsel düzeyden alıkoyarak geçmişiyle geleceğini harmanlayarak adeta bir paralel evren, bir meridyen uzay oluşturması ile sonuçlanacak izdüşümlerdir. gerçekte izdüşüm kadar hafife alınamayacak bu çağdaş sınırlama, ancak tümdengelerek tümevarma ile çözümlenebilecek bir psikanaliz kaosu da doğurabilir. mühim olan, burada kişinin bilinç düzeyini deniz seviyesine indirgemeden, eski sevgililerinin anasına avradına sövebilme katsayısının, uzay boşluğunda oluşturabileceği öngörülen kara deliklerin itina ile sıvanabilir boyutta olmasıdır.
  
  varsa tersini iddia eden sikertirim, net!