mar adentro

• ramon'u hayattan sogutan ve onu otenaziyi can-i gonulden destekleyen^* biri yapan asıl gercek, kendisinin 20'li ya$larina kadar sapasaglam ve dinamik biri olu$u, gezmeyi dola$mayi, ke$fetmeyi sevmesi ve aradigi kadini bulu$uyla ilgilidir.. du$unun ki, onun ya$ina gelmi$ ortalama bir bireyin isteyebilecegi hemen her $eye kavu$masinin ardindan tum bu cevheri, hazinesini bir anda ve ilelebet kaybediyor, yani guzelligi gormu$ ya$ami$ bir adama koyan da tum o mutluluk yillarinin arkasindan ba$kalarina ilelebet muhtac biri haline geliyorsunuz.. boyle olmasa, farzedelim 6 ya$indan beri kör olsa ya da dogu$tan yapi$ik ikizi olsa belki de hayati daha cok sevicek, ona dort elle sarilacak, fakat maceralarla, a$klarla, sporla, ke$iflerle dolu hizli bir ya$amin ardindan tek bir saniyede hepsini yitirmek gercekten de insani olume goturmeye yetecek bir olaydir diye du$unuyorum.. ama yine de icimden gelen bir ses la vita e bella diyerek son sozu soyluyor..
  
  --- spoiler ---
  ramon'un tekerlekli sandalyesinde minibuse konulup evi terkettigi sahne icin mendillerinizi kolay ula$abileceginiz bir yerde muhafaza ediniz..
  --- spoiler ---