göçük

• peyk'i daha çok sevme nedenidir....
  
  şarkı üçüncü kişi'nin gözünden anlatılır önce, baba-oğul un göçükte ölümüne giden süreç, baba'nın "kadere" öfkesi, oğul'un kaytarganlığı...
  
  "gardaşları gömdü tekrar"... neden tekrar? çok sert burası, sarsıcı...
  
  sonra birden ana'nın gözünden hikaye devam eder ve biter:
  
  "oğul nettin
  oğul nettin
  oğul nettin sen
  kendin kazıp mezarını
  kendin gömdün sen"
  
  müziğin güzelliğini anlatmaya şimdilik dilim yetmiyor...
  
  iyi ki varsın peyk...