smesne lasky

• yalnızca yedi öykü; evet hiç kimse gülmeyeceköykü(ler)de, nedense küçük şakalar yaparak; ya tanıtım yazısı ya güzel bir kadın, diye sunuverecek profesör, sevdiği kadını... klara'yı... klara elbette uzun boylu, çok güzel bir kadın değildi. ama bay zaturecky, tek bir karşılaşmayla, onu kendisiyle güzelleştirivermişti.sonsuz arzunun altın elmasında son dakikada basıp gaza gidecekler, birkaç kadın hikayesini geride bırakarak. birkaç kadın geride kalırken gidecekler... ama biri aynadan, kadınların makyajını görecek. kendi kaybetmişliğinin üstünü örtecek.otostop oyunu vardı, oysa daha önce hiç kimse o genç kız kadar saklanmamıştı; kendine ait olmamış davranışlara. minicik bir kızdı ve de utangaç, şimdi sahnedeydi. rolü; hafif meşrep bir hatunu oynamaktı, gönülçelendi. oyunun sonunda belki erkeğini baştan çıkartacaktı. biraz utanmaz davranırsa, ne çıkardı. kolokyum boyunca don juanların günümüzdeki ardıllarını seyrettik; hiç biri fethetmiyordu sadece koleksiyon yapıyorlardı. yaşlı ölüler yerlerini genç ölülere bıraksınlar var olmanın dayanılmaz hafifliğindeki, kendimizi bir diğer zihindeki görüntümüzü; bize ait tüm yaşanmışlıkları, izleri aradık. her yanımız kırışmıştı. belki de hayat boyu kazandığımız en estetik toplamımız; yüzümüzdeki kırışıklıklar ya da tüm yaşanmışlığımızdı. ayrıca dr. havel yirmi yıl sonra görünüşteki değerleri başkaları için doğrulayarak gerçek değerlere dönüştürdü. ya da edward ve tanrı bir aşk için işbirliği yaparken tanrı ne kadar dürüsttü.
  
  hepsi bir öyküydü. yedisi de aşk, yedisi de gülünesi. yedisi de biraz kaybetmişlikti. aşkta oyun oynamak milan kundera için, kaybetmekti. kaybedişin diğer adıydı; eğer ilişkide oyun varsa, kaybetmek kaçınılmazdı. hikayeler boyunca; aşk, en mantık dışı olandı. aşklarıyla oyunlar oynayanlarsa jokerlerini baştan kaybetmişlerdi. ve bedeli sadece bu kadar da değildi...