• türkiye gibi bir bataklıkta karşıdan karşıya geçmeye çalışan yaşlı amca/teyzelere tekme atmamak ta bir nezakettir.
  • sadece garsona değil emekçi tüm kardeşlerimize selam verip, teşekkür etmek insandan hiçbir şey kaybettirmez.
    bazen marketten çıkarken kasiyere 'iyi günler, kolay gelsin' filan dediğimde şaşırıyorlar. nasıl öküzlere denk geliyorsa insanlar. sadece gülümseyip teşekkür edeceksiniz bunun yemin ederim hiçbir zorluğu yok. kimse sizin köleniz değil.
  • helal olsun
  • kendini yetiştirmiş ve iyi bilen biri için normal bi davranıştır. lütuf değil nezaket, kibarlıktır.
  • kendini insan olarak tanımlayan herkesin yapması gereken bir eylem.
  • garsonun da insan olduğunu bilen elit kişidir
  • tam anlamıyla bir turnusoldur. bir insanın ne mal olduğunu kısa süre içinde anlamak istiyorsanız bulunduğu ortamda kendinden bir "alt statüde" olan kişilere nasıl davrandığına bakın. davranışları kalibresini ve kalitesini çok kısa bir süre içinde gün yüzüne çıkartacaktır. asla şaşırtmaz.

    tanım: makam ve mevkiye tapmayan, insan gibi insandır.

    edit : arkadaşlar hayatının çok büyük bir bölümünü garsonluk yaparak geçiren bir kişi olarak girdim bu entryi. dikkat ederseniz "alt statüyü" de tırnak içinde yazdım. her şeyden bağımsız, insana salt insan olduğu için değer verilen bir toplum yapısı sizler gibi benim de en büyük dileğim. fakat siz de takdir edersiniz ki kapitalist toplumun realitesi bu şekilde işlemiyor. ne yazık ki bir avuç "ahlaklı" insanın düşüncesi değil, yığınların düşünsel pratiği hakim tüm toplumsal yapıya.
  • benimdir.

    bunun için övünmenin de bir mantığı olduğunu düşünmüyorum.

    evinde oturup bir boka yaramayan paçavra tiplerin sokağa çıkıp biraz hizmet alınca götünün kalkıp karşısındaki böyle davranmasını da bünyem kaldırmaz tepki gösteririm.
  • kim olduğuna bakmadan, yapılan en ufak bir şeye teşekkür edebilmenin insan olmanın gereği olduğunu düşünüyorum. insanlar artık çoğu şeyi görev gibi görüyor ya da önemsemiyor ama bazen yapılan en ufak bir teşekkür insanları çok mutlu edebiliyor. ben bir markette kasiyere de teşekkür ediyorum, bir insan bana kapı açıp yol verdiğinde de teşekkür ediyorum, bir arkadaşım ya da sevdiğim insanlar en ufak bir şey yaptığından da teşekkür ediyorum. çünkü kimsenin benim için bir şey yapmasına gerek olmadığını, mecbur olmadığını biliyorum ve hayatımdaki insanları aynı düşünce ekseninde olan insanlar üzerinden seçiyorum.

    kaba olmanın, insanları bir şeylere mecbur bırakmanın devrinde iyi olmaya kalmak ve çalışmak bence her şeyden daha değerli. sizin için ufacık bir taşı bile yerinden kaldıran insana teşekkür etmeyi bilmek gerekiyor. kimse kimseden alt statüde değildir, olay sadece minnet duymak ve bunu göstermek için ufacık bir "teşekkür ederim ya da kolay gelsin" cümlesini kurabilmektir.

    edit: teşekkür etmek saflık ya da aptallık değildir. sadece kendi karakterini ortaya koymaktır. kimseden bir şey beklediğiniz için değil de bu sizin özelliğiniz olduğu için yaparsınız. insanların "ben şunu yaptım ama bir teşekkür etmedi" demesi yerine kendinizden emin ve mutlu bir şekilde devam etmektir. siz kimsenin statüsüne, yaptığı şeyin büyüklüğüne ya da küçüklüğüne bakmadan teşekkürünüzü edin, gerisi de önemsemeyin.
  • türleri korunmaya alınmalıdır.
hesabın var mı? giriş yap