topluluk önünde konuşmak

• "insanların en çok neden korktuklarına dair bir araştırmada insanların en çok korktukları şey topluluk önünde konuşmak çıkmış. ikinci sırada ise ölüm var. ölüm ikinci sırada! bu durumda, ortalama bir kimse, bir cenazede konuşmayı yapmak yerine tabutun içinde olmayı tercih ediyor."
  
  seinfeld
• genel olarak zorlananlara üç önerim olacak, seçin veya beğenin.
  1- topluluğun kafalarının üstlerine bakın. böylelikle görsel temasa girmeyecek ve heyecana neden olacak herhangi bir olasılıkla karşılaşmayacaksınız.
  2- karşınızda bir arkadaşınız varmış gibi düşünün. önünüzdeki 100 kişi, tek bir kişi ve o da götüne parmak bile atabildiğiniz arkadaşınız hüsnü.
  3- en basit yolu, topluluktaki kişileri aşağılayın. mesela topluluktaki herkesi baldırı çıplak hayal edin. ne bileyim, mesela don paça olsunlar ya da pijamalarıyla. ama bu pijama olayı, konuşmanıza başlarken bir müddet azalsın, yoksa ilk sırada oturan profesörleri falan donlu monlu hayal eder, gülmekten ölürsünüz.
• heyecandan agız kurumasına neden olan, haliyle su içme ihtiyacı hissettiren ve dogal olarak konusmanın ortasında kendini tuvalete atma hayalleri kurdurtan; başlamadan önce kabus, tadını aldıktan sonraysa büyük keyif haline gelen olay
• bunu rahat rahat yapabilen insanlara imrendiğim kadar hiç kimseye imrenmiyorumdur herhalde. konuya ne kadar hakim olursam olayım yine de konuşurken daralıyorum, ellerim terliyor, arada sesim ergen gibi gelip gidiyor, bazen de spoonerism'e kurban gidiyorum. misal bugün gayet güzel hazırlanmışım toplantıya, sunumumu yapıyorum. "yeri geldi mi işçiye iyi polis, kötü polis yöntemiyle yaklaşmalıyız" diyecektim, diyemedim. gittim "işçiye iyi kötü polis polisle yaklaşmalıyız" dedim, yanlış söylediğimi fark edince panik yaptım daha da saçmalamaya başladım, neyse ki karşımdakiler biraz tebessüm etti de rahatladım, sakince bitirdim konuşmamı. toplantıdakiler biraz hırt olsalar piç edecektim sunumu. resmen fobim yüzünden birkaç dakikalığına kamer genç'e bağladım;
  http://www.youtube.com/watch?v=_98zsilr1ic
• eğer sunum yapıyorsanız jest ve mimiklerinizle izleyicilerinizin dikkatini canlı tutun. ara sıra ufak espriler yaparak onlarla bağlantınızı koparmamaya çalışın.
  
  konuşmadan önce ses kontrolü yapın mutlaka, sesinizin arka taraflardan da duyulduğundan emin olun. rahat olun, sahne gibi bir yere çıkacaksanız derin nefes alıp verin ve öyle çıkın.
  
  mümkünse yanınızda bir ufak pet şişe su olsun. heyecandan dolayı boğazınız sık sık kuruyacaktır.
  
  bir müddet sonra zaten alışmış olursunuz bütün bunlara.
• bazi istatiklere gore insanlarin olumden bile daha fazla korktugu sey (bkz: seinfeld)
• bir insanın başına gelip gelebilecek en büyük felaket önünde onlarca insanın senin gözlerinin içine bakarken onlara bir şeyler anlatma çabasıdır belki de.
• bir fobiye dönüştüğünden ve başarılı sunumların sayısı az olduğundan danışmanlık şirketlerinin "prezentasyon teknikleri" ya da "eğitimcinin eğitimi" adlı eğitimlerden para götürmesini sağlayan eylem. topluluk önünde konuşulamıyor sadece mel mel bakılıyorsa eylemsizlik de denebilir belki.
• her üç kişiden birinde olmasıyla yukseklikten korkusundan daha fazla kişide bulunan fobidir.
• alkış topluyorsun, herkesin bakışları üzerinde oluyor, herkes seni dinliyor... muhteşem bir şey ama konuştuğun konuya hakimsen. tutup spss çapraz tablolarını falan 200 kişi önünde yorumluyacaksan durum farklı tabii. pek zevkli değil, rezil olma riski yüksek.
  
  ben kamera arkası insanıyım aslında.