• (bkz: anne terliği)
  • (bkz: favela sendromu)

    bu olsa gerek.
  • güce ve güçlüye itaat kültürünün olması.
  • (bkz: sorumluluk)
  • (bkz: biat kültürü)
    "biat kültürü geri döndü... elimizde kalanı koruyabilsek bari!" leyla erbil
  • "ekmeğimden olurum" korkusu.
  • bunun gerekçeleri o kadar çok ki. küçüklükten itibaren ilk aileden, daha sonra okuldan aldığımız eğitim, çevre, akrabalar, devlet diye liste uzar gider.
    ilk başta ailede tepki göstermemeyi öğretirler bu toplumda, sus, konuşma, yaramazlık yapma, babana itiraz etme derler. hiç bir zaman senin fikrin sorulmaz.

    ardından okul hayatı başlar. ezberci eğitim modeli, öğretmene itiraz etme, ne derse doğrudur, eti senin kemiği benim, sen bilmezsin, cahilsin diye ailede başlayan baskı sürdürülür. insanın tüm yaratıcılığı kaybolur.

    iş hayatı, sosyal çevre aynı baskıları devam ettirir. bu kadar çabadan sonra hiç bir birey hiç bir konuda tepki gösteremez, kaderine razı hale getirilir. bu tip insanların oluşturduğu toplumlar kolay yönlendirilir. sırtına binilir. yedikleri lokmalar ağızlarından alınabilir. ucuz iş gücüdür. ucuz hayattır. görevini yerine getirince yenileri aynı görevleri sürdürmeye devam edebilirler.

    bu ülkede bunun için yaratıcı fikirler ortaya çıkmaz. yeni buluşlar yapılmaz. teknolojik atılımlar yapılmaz. dünya, insanlık nereye giderse gitsin biz olduğumuz yerde sayarız.

    sürü içinde koyun olmak gereklidir. sürüden ayrılırsanız toplum, aileniz, sosyal çevreniz sizi dışlar.

    siz siz olun bence sürüden ayrılın. çoğunluğun ne yaptığı, ne istediği, nereye gittiği, ne düşündüğü vb.sizi ilgilendirmesin. kendi doğrularınız ve değer yargılarınız ile yaşayın.
  • tamamen yorgunluk bence. çok çalışıyoruz çünkü. çok uzun saatler çalışıyoruz. sonra ev işleri, aileye karşı sorumluluklar, evliysen çoluk çocuk derdi derken uyumaya zor vakit buluyor insan. zaten bizi de o yüzden bu kadar çok çalıştırıyorlar bence.

    fiziksel yorgunluğu geçtim, zihinsel olarak da çok yorgunuz. bıktık bu ülkenin derdinden. ne olursa olsun bir şeylerin düzelmemesinden. akşamları okuyabildiğimiz birkaç sayfa kitabı kar sayıyoruz kendimize. kendi adıma, ben artık gerçekten akşamları okuyabildiğim birkaç sayfa kitabın derdindeyim. cahillerle girdiğim savaşta pes ettim ve kendi yoluma bakıyorum.
  • bana dokunmayan yılan bin yaşasıncılıktır
  • (bkz: 12 eylül)
hesabın var mı? giriş yap