yalnızlığın en çok koyduğu an

• gidecek hiç kimsenin olmadığını ta içinde, derinlerinde hissettiğin andır.
• otobüs yolculuğunun bittiği, otobüsün yolcuları indireceği yere geldiği zaman. diğer yolcuların onları özlemle bekleyen yakınlarına sarıldığını görürsünüz. sizi bekleyen kimse yoktur. bilmediğiniz koca şehirde gitmeniz gereken yere kaybolmadan gitmenin tedirginliği ve yalnızlık sizi iki kat üzer. :(
• (bkz: koyuyor)
  
  koyar diye düşündüğün andır belkide
  
  her insanın artısı eksisi var bu hayatta
  
  önemli olan seviyorum seni diyen değil umursamadığın an da bile yanında olan sana değer veren sevgilidir
• bütün kalabalıkların size baktığı an ya da öyle sandığınız.
  yemek yerken karşınızda size bakan gözlerin olmayışı ya da baktığınızda o gözleri görememek.
  .
  duygusallığı terk edelim
  ana baba şehirdışında ama sana gelecek arkadaşın yok ya da dışarıda buluşabileceğin.özgürce dolaşmak her istediğini yapmak varken kimse yok diye evde oturup dizi izlemek (memleketteyim şubat tatili finaller bitti falan neyse ben tatili uzattım herkes gitti ben tek kaldım, üzdü )
• karar alamadığın zamanlarda danışacak birinin olmaması
• kendi evinde olmadığın andır.
• (bkz: damsız girilmez)
• yanlış bir şey yapmış da olsanız sizi koşulsuz destekleyen birinin olmadığını fark ettiğiniz an.
• banyoda düştüğünde seslenecek kimsenin olmadığı an
• karşınızda cicim aylarını yaşayan mutlu bir çiftin oturduğu anlardır.
  
  adam kadının saçını düzeltir, gözlerini bulmaya çalışır, kolasını açar, tabağına ekmek koyar...
  içinizde; melankoli, acı, özlem, umutsuzluk resmi geçit olur, akar akar akar...