• futbol aşkıyla yanıp tutuşan ama çeşitli sebeplerle maça giremeyen taraftarlar için büyük bir hizmetti. 1980'li ve 90'lı yıllarda epey yararlandım bu hizmetten. görevlinin inisiyatifi ve ikna edilmesiyle 70. dakikaya bile çekmek mümkün olurdu kapının açılma zamanını. sıkıntılı maçlarda adeta taze kan gibi girdim stada. çevirdiğim maçlar var.
  • 90'larda doğduğum, büyüdüğüm ilçenin takımının 3. lig maçlarında maçın 30. dksına çekilebiliyordu.

    kapıdaki görevliye ısrarla "abi öğrenciyiz para yok, abi tezahürata katkımız olcak, abi şöyle, abi böyle diye abi çekip psikolojik baskı ve binbir türlü yalvarmayla, şanslıysak ilk yarıda, şanslı değilsek en geç ikinci yarının başında girerdik. maça girilir girilmez de sözde parasızken dahi direkt köfte ekmek. yani hiç bir yerde bulunmayan o eşsiz tat.

    apayrı bir başlık konusu ama; stad köfte ekmeği-->daha iyisi yapılmadı yapılmaz. stad, şehir, takım, köfteci farketmez. stad köfte ekmeği en birincidir.

    sonrasında taca, kornere, şuta,kurtarışa, sarı karta, yan hakemin bayrağına, hakemin tüysüz bacağına, kısaca saha kümesi içinde dahil herşeye küfür edip 15 günlük birikmiş yükü deşarj etme, galip gelindiği zaman da hiç tanımadığın adamlarla omuz omuza verip zıplayıp şarkılar söyleme...
  • hiç unutmam kartal sporun yıkılmadan önceki stadına gitmiştim yaşım 12 di galiba, bilet 5 liraydı ama param yoktu biraz dışarıda bekledikten sonra demir kapıyı çaldım güvenlik abi sağolsun hiç soru sormadan direk içeri almıştı beni. çok mutlu olmuştum :)
  • beşiktaş inönü stadında kapalı tribün son 20 dakika daha kalabalık olurdu. yeni açıkta maç izleyenler bile kapıların açılmasını beklerdi. kapılar açılınca koşarak kapalıya gelinirdi. kutu tıklım tıklım olurdu. birde gol falan olursa eyvahhhh. devrilmeyen ama sallanan bir koca çınar gibi. güzel günlerdi vesselam.
  • rw
hesabın var mı? giriş yap