allan holdsworth

• soft tonlu kullandigim gitarimda seymour duncan tarafindan ozel uretilen sh-ah1 humbucker'ini kullandigim, sol elinden ziyade sag elinin hastasi oldugum bir ustad. tonunu yirim demeden gecemeyecegim...
• 17 ya$inda gitar calmaya ba$lami$tir. 70 lerden beri camiada olmasina ragmen nedense pek su yuzune cikmami$tir ya da oyle kalmak istemi$tir. ko$eli calmaz. hatta kendisi dogaclamalarinda notalari teker teker du$unmektense diziler halinde kafasinda canlandirdigini soylemi$tir. phraseleri adeta bir uflemeli calgidan cikiyor gibidir. gunumuzde hala onun kadar akici legato calabilen biri yok. kocaman elleri sayesinde pek cok gitarci icin tek tel uzerinde calinmasi neredeyse imkansiz olan geni$ intervalleri bagli olarak calabilir. teknik hakimiyetinin di$inda besteleriyle de caz dunyasinin aykiri isimlerinden olmu$tur. tony williams, chad wackerman, frank gambale, jens johansson bu gune kadar cali$tigi isimlerden sadece birkaci.
• (bkz: jazz gitaristleri)
• en iyi i$lerinden biri icin (bkz: metal fatigue)
• gitarını saksafon sanan adam(iyiki de). tapılası gitarist.
• bazi albumleri:
  velvet darkness (1976)
  i.o.u (1982)
  road games (1983)
  metal fatigue (1985)
  atavachron (1986)
  sand (1987)
  secrets (1989)
  wardenclyffe tower (1992)
  hard hat area (1993)
  noone too soon (1996)
  i.o.u. live (1997)
  the 16 men of tain (2000)
  flat tire (2001)
  all night wrong (2002)
  ...
  bir de ders videosu var, akillara zarar.
• onca popüler sözüm ona efsanelere rağmen, şaşırtıcı yeteneği ile gelen sukuneti ile ilgi çeken, "trio müziği bu kadar dolu olabilir mi" insanı. kendini tekrar etmez, bir sonraki notası hakkında ip ucu vermez, uzun ve etkileyici ve özgün cümleler kurar. (bkz: tonuna kurban)
• gerek bastigi akorlarla olsun, gerek sololarindaki tahmin edilemezligi ve çaldigi araliklarla olsun, beni ard arda dumura ugratmayi basarmis insanoglu. uzun parmakli varlik. kanimca en özgün ve gelismis teknige sahip gitarist. arkasindan gidilmesi gereken insan.
  
  (bkz: holdsworthian)
• bu adam tek bir kelimeyle gitar virtuozu'dur (yok, iki kelime oldu bu). ustun bir teknige sahiptir, legato olayinda asmis bitirmistir, cok iyi bir tonu vardir, bugun bilinen gitar virtuozlerinin cogunda etkisi vardir ama seneler gectikten sonra muzik tarihinde kayip, ismi cok bilinmeyen muzisyenlerden biri olacaktir. sadece muzikle teknik, teorik olarak ilgilenen kucuk bir kitle tarafindan bilinmesi cok yazik aslinda.
  
  gordugum tek konserinde seyircilerin cogunlugunun muzisyen olmasi nasil bir muzik yaptigini biraz belli eder herhalde. ama konserleri ne yazik ki cok guzel gecmiyor. bu kadar yetenekli, asmis bitirmis bir adamin konserlerinde seyirciyle muzikal anlamda guclu bir diyalog kuramamasi ilginc. tabii seyircinin onu anlamadigini da soyleyebilirsiniz ama bu kadar ustun bir adamin arkasinda elinden milyon kere baget dusuren, nerdeyse ritmi bile tutturamayan (kompleks ritimlerden bahsediyorum bu arada) bir davulcu gormek de garipti (uzun zaman onceydi, kim oldugunu hatirlamiyorum su an).
• gitar virtuozleri arasında virtuoz sıfatını gerçekten hak eden müzisyenlerden biridir. bir çaldığını bir daha çalmaz; parçaları sürekli devam eder, tekrara gelmez. kendini gitarına adamış ve ufkunu genişletmek isteyenlerin kesinlikle dikkate alması gereken gitaristtir.