daral

• asiri sikinti basmasi durumudur..
  genellikle dar mekanlarda kalan insanlarin basina gelir.
• ciktigi butun kizlari timsaha kaptiran karakter..
• konustugu gibi yazmasini beceremeyen insan
• hassas sahsiyet, cilgin genclik sembolu, yan komsum, iyi yurekli adam.
• nazli baci, taze gelin, cicegi burnunda bibercik. cani istemedi mi hicbirsey yaptirilamayacak inat ve umarsizlik abidesi. ofis ortaminin sakinlestirici ada cayi, ask bocegi, guldurgeci.
  insanin ziplaya ziplaya dovesi gelen cicoz.
• mutemadiyen hikaye anlatip, "bana hikaye anlatma daral" demekten yoran lakin yorulmayan sahsiyet..
• (bkz: gökhan gülenç)
• depresif bünyelerin dışa vurumlarına olanak tanıyan metinlere verilebilecek genel ad.
  internette forum şeklinde yeraldıklarında pek yararlı oluşumlar olabilmektedirler.
  bireyin hissettiklerini sadece bir kağıda ya da bilgisayarda metin dosyasına aktarmasından da meydana gelebilirler.
  (bkz: forum69)
  (bkz: anal)
  (bkz: esenlikler)
• (bkz: daral gelmek)
• yatiya geldi elinde bir bavulla dun gece. kalacakmis bir iki gun oyle soyledi. isin kotusu anahtari varmis, tam uykuya dalacagim sirada suzuldu kapidan iceri, cikarip ustunu girdi koynuma. uyutmadi tum gece. sabah kalktigimda gogsumun ustunde oturuyordu, ellerimi baglamaktan bahsediyordu. gozlerimin icine bakmasi gereken anda gozlerimin icine akip kemirdi icimi bir fare gibi. zor attim kendimi evden disari. arabama bindim, motoru calistirdim ve park yerinden cikarken dikiz aynasinda gordum cussesini butun hasmetiyle. kocaman kalcalariyla oturdu kucagima ve bir turlu izin vermedi rahatla araba kullanmama. opse sarilsa yine iyi, daldi dusuncelerimin arasina, her donemecte ayri bir iskenceye sapti yolum, her kornada ayri bir dunyaya acildi gozum. isimin basina geldigimde biraz olsun rahat birakti beni. aklimin mesgul olmadigi tenefus saatleri tacizleriyle gecti. karanlikta teneke icinde sigara icmek zorunda olan bir askerin teroristten kacisiydi bu. benim se kacip kurtulabilecegim bir kuytum bile yoktu. en mahrem anlarimi yasadi benimle, kovamadim basimdan. eve gittigimde biliyorum zorlayacak yine beni sevismem icin. hic bir sevisme bu kadar aci vermemistir insan ruhuna. bu iliski kim bilir kac gun surecek boyle. beynimin icini oyacak gidip gelmeler bir marangozun agaci oydugu gibi. talaslarim etrafa savrulacak ben bedenimi bir arada tutmaya calisirken. somurecek tum varligimi yine sabaha kadar. ben se dayanacagim dayanabildigim yere kadar, hayat guzel...