jenny was a friend of mine

• the killersin bir sarkisi.
  (bkz: sozlerini de yazayim tam olsun)
  
  we took a walk that night, but it wasn't the same
  we had a fight on the promenade out in the rain
  she said she loved me, but she had somewhere to go
  she couldn't scream while i held i close
  i swore i'd never let her go
  tell me what you wanna know
  oh come on, oh come on, oh come on
  there ain't no motive for this crime
  jenny was a friend of mine
  so come on, oh come on, oh come on
  
  i know my rights, i've been here all day and it's time
  for me to go, so let me know if it's alright
  i just can't take this, i swear i told you the truth
  she couldn't scream while i held i close
  i swore i'd never let her go
  
  tell me what you wanna know
  oh come on, oh come on, oh come on
  and then you whisper in my ear
  i know what you're doing here
  so come on, oh come on, oh come on
  there ain't no motive for this crime
  jenny was a friend of mine
  oh come on, oh come on, oh come on
• bana hafiften cure parçalarını andıran şarkı. baslarındanmıdır nedir bilemiycem ama bi cure modu var kesinlikle. arkadaki synthden dolayıda böyle geliyo olabilir ama geliyolar işte soldan soldan...
• harika bir bas yürüyüsüne sahip sarki.
• cure'a benzetilmesinin sebebi, chorus'unun inbetween days ile olan benzerligidir.
• bas ve klavye ortalığı tüketmiştir bu parçada. gün başlarken önce jenny was a friend of mine ardından da sister saviour dinlenirse o gün iyi geçermiş derler.
• the curedan daha çok the smithse benzetin derim,çünkü aradaki gitar geçişleri barbarism begins at homea süper benzemekte...utanmasam sample almışlar diycem ama utangaç çocuğum...
• en baştaki helikopter sesinin ve baslı girişin resmen duran duranı çağrıştırdığı (ki onlar da böyle çok sever efektti mefektti, uçaktı helikopterdi, şelaleydi, ve benzeriydi seslerini) sonra brandon flowers' ın "i just can't take this" diye bağırmasıyla ve her nakaratttan sonra attığı canhıraş çığlıklarla arena konserinden fırlamış bir simon le bon anını yaşattığı şarkıdır. bu arada doğal olarak basda john taylor'ı , keyboardda da buz parçası nick rhodes'u ve tabi bateride roger taylor'ın o çok bilindik tınılarını düşletmektedir. yani the killers böyle bir gruptur işte... aaa bu tam the cure , yok the smiths , yok yok duran duran diye insanı çağrışımlar silsilesi içinde bırakırken sarıp sarmalar ve seksenlerde çocuk olmakduygusunu tatmış bu insan evladını en zayıf yerinden vurarak ne olduğunu anlamadan kendine aşık ediverir.
• albümün ilk şarkısı olmasının hakkını veren, geri kalanına bünyeyi hazırlayan güzide bir killers parçası.
• basından sonuna suren muthis basları ve brandon flowers'ın super vokaliyle en sevdigim the killers sarkısı. garip duygular uyandırıyo bu sarkı ve ilginc de bir modu var. gune baslatıcak kadar gaz olabiliyoken acaip huzunlendirebiliyo da. cozemedim.
• the killers'ın harikulade parçası. cure'a benzemekten çok, cure tadı alınabilen bir şarkı olmuş, böyle kaotik kaotik..
  
  edit: http://www.youtube.com/watch?v=8w6o0cf9qng