kıl olmak

• (bkz: uyuz olmak)
• (bkz: kıllanan adam)
• "bir insana kul olmaktansa kıl olurum" felsefesini güden insanın her daim içinde bulunduğu durum.
• (bkz: kil etmek)
• uzerinde kontrolunuz olmadıgı, degistiremeyeceginiz ya da etkileyemeyeceginiz bir konuda asabiyet ve/veya rahatsızlık, hoşnutsuzluk göstermek.
  
  örnek olarak sozlukte caylak modu nda olmayı verebiliriz.
  
  birşeye kıl olmayı sona erdirmenin en iyi yolu, tanım geregi degistiremeyecginiz icin, kıl oldugunuz seyden kacinmaktir.
• milyonlarca benzerinin içinde nereden gelip nereye gittiğini bilmeden uzayıp gitmek ve bir jiletle yahut bir makas darbesiyle güneşe veda etmektir.. ama bunun bir son olmadığını bilmek, herşeyden çok köküne güvenmektir.. bir gidip bin gelmektir. ve bazen kısırdöngülerin içinde dolanarak varlığın anlamını sorgulamak, döngüsel bir soru olmaktır adeta.
  (bkz: kıl dönmesi)
• olmak istenilen en iğrenç şey.
• insanın birine veya kendine kıl olması, gönül gözündeki kıl gibi. gözümüzdeyken nasıl görmemizi zorlaştırıyor rahatsızlık veriyorsa, gönlümüzdeyken de anlamamızı zorlaştırıyor huzursuzluk veriyor.
  
  cımbız: birine kıl olmak ayrı, bunu dile getiriyor olmak ayrı. biri daha istemsiz belki fakat diğerinde artık eyleme dökülmüş bir durum var. bu eyleme dökme kısmı azalırsa kullanılmayan körelir umuduyla kıl olmak azala azala bitebilir.
• takmış takıştırmış
  sürmüş sürüştürmüş
  bir dağınıklık, bir rüküşlük
  kıl oldum abi
  giyinmiş rengarenk
  perperişan hali
  üstelik çorabı da kaçmış
  kıl oldum abi
  kaçacak yer ararım
  görsem karanlıkta
  başına güneş mi geçti
  ne oldu sana
  kendine gel kendine
  dönde bir bak haline
  aynalara küsmüşsün
  kıl oldum abi.
• gün olur mecazi değil hakiki olur:
  (bkz: erdoğanın gödinin gıliyim)