• külkedisi ve benzeri masallarda rastlanabilinicek ekol..*
  • `aliye rona` 'yı hatırlatan karakter.
  • illa ki döver.
  • avrupa kökenli masalların hemen hepsinde aynı karakterde çizilmiş olduğundan, buna bir ekol demek bir açıdan doğrudur.

    diğer bir açıdan, aslında ekol olan şey, bu masalların kendisidir. zira üvey anne içeren meşhur masalların çoğu ortaçağ avrupasına dayanır; insanların masallarla en çok uyutulduğu zamana. bu masalların hemen hepsinde erk sahibi ve iyi kalpli ama aptal bir baba, çoktan onu bırakıp göçmüş bir annenin belli belirsiz varlığı, onun üzerine gelmiş kötü bir üvey anne ve bu ortamda acı çeken en az bir kız evlat vardır. olayların gelişiminde de bir damat çıkar mutlaka. bazen baba da ölmüş olabilir ya da üvey anne yerine teyze veya hala geçebilir ama karakter değişmez.

    bu karakterlerin ilişkileri ve bu ilişkiler üzerinden verilen mesajlar hemen her zaman aynıdır. ortaçağda insanlara hep aynı hikaye yutturulmaya çalışılmıştır.

    baba aslında iyi bir adamdır temelde. ancak bir suçu vardır ki; sahip olduğu erki devredecek bir erkek evlat sahibi olmamamıştır. bir de ölen karısının acısıyla yaşamaya devam etmek, kızını düşünüp onu evlendirmek yerine, zevki uğruna yeni bir kadının kollarına atlamıştır ve çifte günah işlemiştir. aslında kızına bir şey olmasını istemez ama gözünü şehvet bürümüş olduğundan, gerçekleri göremeyecek durumdadır. üvey anne karşısında gücünü yitirmiş ezik bir karakter olarak çizilir.

    kız evlat karakteri de yine ezik bir karakterdir ama aynı zamanda masalın baş ve en iyi karakteridir. başına da eninde sonunda iyi bir şey gelir. çünkü hristiyanlık, başın önünde, babanın dizinin dibinde, ezik ve saf olmayı erdem sayar. bu erdemliliği daha iyi aşılamak için de bu karakter hep çok güzel olmak zorundadır ve fakat güzelliğiyle övünmemelidir, öylece oturup, laf dinleyip, koca beklemeli, fazla uzatmadan da evlenmelidir. hiçbir şeye ses çıkarmayan, kaderine katlanan insanın, sonunda mutlaka tanrı tarafından (hayırlı bir kocayla) ödüllendireceği mesajını güçlendirmek için, bu karakterin karşısına bir mutlak kötü konması da şarttır elbette. bu noktada hem babaya ders, hem kıza malzeme, üvey anne girer devreye.

    üvey anne karakteri, masalın her aşamasında olmazsa olmaz bir malzemedir. babanın davranışının günah olduğu duygusunu güçlendirmek için de, kızın iyiliğine kontrast oluşturması için de bu karakterin kötü olması şarttır. öz anne kutsal bir valık olduğu için de üvey olması şarttır. eh tabii, bu kadar kötülükten sonra, en kötü biçimde ölmesi de yine şarttır üvey annenin.

    tüm bileşenlerin aynı olduğu ve fakat üvey anne içermeyen bir masal da vardır elbette. (bkz: kral lear)
hesabın var mı? giriş yap