nefes

• güneydoğu’da bir dağın başında bulunan derme çatma bir karakolda yaşananları konu alan 2009 yapımı bir levent semerci filmi.
  
  filmi benzeri diğerlerinden ayıran temel faktör, ölçüsüz bir hamasete sığınmak yerine, olayları (tek bir açıdan da olsa) olayları olduğu gibi, çarpıtmadan aktarıyor olması. böylelikle, izleyici söz konusu gerçekliği kendi bakış açısı çerçevesinde yorumlayabiliyor. mesela, kürt sorununu resmi bakış çerçevesinde algılayan bir seyirci, karakoldaki gelişmeleri oradaki komutanın yaklaşımı çerçevesinde değerlendirirken, daha eleştirel bir bakışa sahip olan seyirci kitlesinin düşünceleri de, karakolu arayan pkk’lının "dilimi yasakladın" gibi sözlerinde ifade buluyor.
  
  tabii bu noktada herşeyiyle görünür olarak karşımızda duran karakola karşılık, pkk’nın filmde neredeyse sadece telefonun ucundaki bir sesten ibaret olduğunu da belirtmek gerekli. bunun dışında, filmdeki örgüt üyeleri, ya ele geçirilen ve işkenceyle konuşturulmaya çalışılan ya da can çekişen ya da ölmüş olan, ama her halikarda konuşmayan, kendisine ait bir hikayesi olmayan insanlar durumunda. türkiye’de bu işin her iki tarafını da aktaran, yani bir yandan karakoldaki, diğer yandan da örgüt kampındaki his, düşünce ve algıları aktaran bir film de bir gün yapılır elbet. ama nefes’in böyle bir film olmadığı kesin.
  
  filmin bana düşündürdüğü bir diğer şey de şu oldu: dağın başındaki o karakol hiç olmasa ne olurdu?
  
  film hakkında daha detaylı bilgi için bkz.: http://www.nefesfilm.com/
  
  tema:
  (bkz: popüler kültür /@derinsular)
  
  diğer ilgili tema:
  (bkz: kürt sorunu /@derinsular)