roma betonu

• (bkz: opus caementicum)
• nasıl bu kadar dayanıklı olduğu çözülmüş diyolla
• benim de çok merak ettiğim konulardan biri
• sönmemiş kirecin suyla etkileşimi ile kalsiyum karbonata dönmesi ve çatlakları doldurması sonucu bu kadar uzun süre hayatta kaldığı söyleniyor.
• (bkz: eski çağlarda çatıyı tutturma sorunsalı)
  
  uzmanlar bir el atın.
• sırrını zaten biliyorlardı, bilmeyen birileri bilmeden tekrar çözmüş herhalde.
  
  (bkz: puzolan)
• roma betonu (latince: (bkz: opus caementicium)), antik roma'da yapıların inşasında kullanılan betondur. opus caementicium çoğunlukla taş ve tuğla kırıklarının kireç harcı yahut pozzolana adı verilen volkanik bir taş ile karıştırılıp kalıba dökülmesiyle elde edilirdi.
  
  milattan önce 3.üncü yüzyılda latium ve campania'da geliştirilen bu duvar biçimi, ekonomik ve taşla gerçekleştirilemeyecek uygulamalara olanak sağlamasından dolayı orta çağ'a değin kullanılmıştır.
  
  herhangi bir beton gibi roma betonu da zamanla sertleşen suyla karıştırılmış bir bağlayıcı olan agrega(dolgu malzemesi) ve hidrolik harçtan(sönmüş kireç) oluşur.
  
  agrega'nın bileşimi değişkendi ve önceden yıkılmış binaların kalıntılarından kaya parçaları, seramik karo, kireç kırıntıları ve tuğla molozu içeriyordu.
  
  roma'da, kolayca bulunabilen tüf genellikle bir agrega olarak kullanılıyordu.
  
  alçı ve sönmemiş kireç bağlayıcı olarak kullanıldı. puzolana veya "çukur kumu" olarak adlandırılan volkanik tozlar, elde edilebildikleri yerlerde tercih ediliyordu. puzzolana, betonu tuzlu suya günümüz betonundan daha dayanıklı hale getirir.
  
  son zamanlarda yapılan araştırmalar, daha önce zayıf toplama tekniğinin bir işareti olarak kabul edilen sönmemiş kireç kırıntılarının, herhangi bir çatlağa sızan suyla reaksiyona girdiğini buldu.
  
  bu şekilde sönmemiş kireç, su ile reaksiyona girerek, yeni kalsiyum karbonat kristalleri oluşturuyor ve bu kristallerin çatlakları doldurmasına ve yeniden kapatmasına izin veren reaktif kalsiyum üretmesine sebep olur.
  
  bu kireç kırıntıları, büyük olasılıkla geleneksel sönmüş kireç yerine sönmemiş kireçle "sıcak karıştırma" tekniğiyle oluşturulmuş kırılgan bir yapıya sahiptir ve çatlakların tercihen kireç kırıntıları boyunca hareket etmesine neden olur ve böylece potansiyel olarak kendi kendini iyileştirme mekanizmasında kritik bir rol oynar.
• frauenhofer enstitüsünde yeni ve gelişmiş beton tipleri uzerine çalışan bir arkadaşımın söylediğine göre betonların babası, atasıymış bu.