son not

• bunu kim icad ettiyse zeus arkasından kovalasın, belirli bir sayfa sayısının üstündeki kitapları son notla basan yayınevleri ise poseidon'un gazabına uğrasın!
  
  benim için okumayı -bu kelimeyi şimdi kullanmanın tam vaktidir- keyifli kılan şeylerden biri dipnot okumak, dipnotun açtığı kapılardan geçip kendini başka okumalarda bulmak. buna rağmen dipnotlar son not olunca okumuyorum, okuyamıyorum arkadaş! göz atıp geçilecek dipnot var, altı çizilerek not alınacak dipnot var... bunu dipnotlar sayfanın altında iken yapmak gayet kolay bir şey iken, kitap sonuna atıldığında dipnota bakmak okuma eylemini, ritmini başlı başına bölen bir çabaya dönüşüyor. okuma eylemi diyorum bak, bölünmeye gelmez ki hiç. sayısını aklında tutacaksın da, kitap arkasında yerini bulacaksın da (tamam ayrıca bir ayraç kullanılabilir bu iş için belki ama yine de işte...), geri sayfaya döneceksin de...
  
  bunu basım aşamasında kolaylık olsun diye basan yayınevleri, varsa başka bir sebebiniz çıkın söyleyin huleyn, yoksa eğer bana okuyamadığım dipnotlarımı geri verin.
  
  bölüm sonu notu neyse ama kitap sonu son notu seni hiç okuyamıyorum, evlat olsan sevilmezsin.
• ölmeden önce en değer verdiğin kişiye bırakabileceğin not olarak düşünülesidir.