*

  • adına ciddi bir şekilde şaşırmakla birlikte bol bol yediğim bir anneanne yapımı çörek.özelliği başta hafifçe uyuz eden lakin daha sonra süratle alışılan bir tuz/tuzsuzluk oranına sahip olmasıdır. bu sayede bu çörekçik herşeyin yanında gidebilir,güzel güzel yenebilir.. tat olarak oldukça nötrdür bu adam..lakin pek de tadı olmadığı halde ki beyin onu isterken'yav bu bünyenin canı bir şey çekiyor ama tadı nasıldı' sorusuna merdiven dayayarak sözkonusu tadı anımsamakta zorlanır, sounçta yine de ciddi bağımlılık yaratır...
  • anneanne ile röportaj macerası sayesinde şu şekilde yapıldığını sızdırdığım çörek:
    1 yumurta
    1 çorba kaşığı sıvı yağ
    1 çorba kaşığı şeker
    az da tuz*
    1 bardak süt (denemek için, daha sonra azaltılabilinir ya da fazlalaştırılabilinir)
    tepsiye bir naylon yerleştirilir, un dökülüp
    ortasına bir delik açılır ve şeker, süt, tuz, yağ ve yumurta bu çukura dökülür ve hamur haline getirilir...
    tüm bu malzemeler, unla karıştıktan sonra
    hamur tutma seromonisi için yerleştirildiği naylon torba ile ılık suya oturtulur ve hamur, kabarması için bir süre bekler... daha sonra tepsi biraz yağ ile ovulduktan sonra, naylon torbadan çıkarılıp tepsiye konulan hamurun, bir süre de tepside kabarması beklenir ve fırına sürülür...30- 45 dk.fırında tutulur ve kontrol etmek için çörekçiklere bir kürdanla ara sıra mini hacamat yapılır, eğer hala sıvımsı oldukları fazlasıyla hissediliyorsa; bir süre daha pişirilir...
    afiyet olunur...
    vietnam çöreğine* bu adın verilmesinin, çöreğin oldukça masrafsız yapılması olduğu, anneanne tarafından verilen bir diğer demeçtir...
hesabın var mı? giriş yap