xoyo

• londra - old street'e yakin bir yerde konuslanmis yeni yetme venue. henuz daha oturmamis alt yapilariyla boyundan buyuk konserler yapmaya kalkistiklari oluyor. once ve ilk kez amiina konseri icin gittim oraya. giris katindaki lounge kismina kurduklari got kadar sahnede caldilar o guzelim amiina. havalandirma calismiyordu, birakin ingilizleri, gariban izlandalilar bile buram buram terlediler; zannedersiniz ki antalya'da ikindi konseri veriyorlar. bu arada alt katta, ana sahnede bangir bangir boguren metal rock grubunun sesi, bizim keman--xylophone-cello gibi entrumanlarla yapilmis post-rock'i yedi yuttu tabi. amiina'yi hamam sicaginda, arka planda rock muzik ugultulari ile dinlemek gibi bir iskenceydi o gece.
  sonra dun itibariyle xoyo'da yine bir konser izleme kabusu yasadim. bu sefer asobi seksu calacakti. oncelikle ilk konserin uzerinden bir sene gecmesine ragmen, anlasilan o ki, hala ses/yalitim/akustik olayini cozememisler. ikincisi, "konserler azami ses ile verilir" gibi bir garip düsturlari var; master volume dibine kadar acikti; kulaklarim acidi, o derece. zaten on gruplar electro-bass agirlikliydi; asobi seksu desen, new york punk... be mubarek dj, bari set aralarinda biraz yumusat muzigi de, kulaklarimiz dinlensin. yok, adam da gormemiscesine, acti sesi sonuna kadar, bangir bangir. tam dayaklikti.
  
  sonuc, asobi'nin yarisinda iflas ve isyan etti kulaklarim. ciktim venue'den. bir daha da yemin ettim, placebo bile calsa, gitmeyecegim oraya.