aileye boşanacağını açıklamak

• zordur. kolay yolunu bilen varsa beri gelsin.
  sonra bunun bi de arkadaşlara kısmı var ama onu atlatmanın kolay olacağını sanıyorum. sanıyorum tabii. görücez.
  
  sonradan gelen edit: aileye soyleyememe durumu yok, sadece zor bir olay. soylemesi de, soyleyince alinan tepki de, sonrasi da zor. hayir, cocuk yok.
• bütün aile gün içinde aranır. mümkünse akşam erken gelin, konuşmamız lazım gerek denir.
  
  kızım söyle işte diye baskılar gelirken, öyle telefonda söylenecek gibi değil denir, gözden iki üç damla yaş düşer.
  akşam herkes geldiğinde "boşanmaya karar verdim" denir.
  derin bir sessizlik yerini yavaş yavaş dozu artan bir gürültüye bırakır.
  
  son sözüm "sizden bu konuda izin istemiyorum, bilgi veriyorum" olmuştu. sağlam durun. ailenizin "millet ne der" baskısına aldırmayın. sizi mutlu görünce, onlar boşanmanın ne kadar normal ve aslında mutlu eden bir şey olduğunu görecekler.
  
  sabredin ve aileniz hayatta olduğu için şükredin...
• zamanında telefonda yaptığım şey, kendinden emin konuşunca çok daha kolay oluyor. peder bey de anlamış zaten ki çok şaşırmadı, sen bu kararı veriyorsan doğrudur dedi geçti. aferin lan pedere
• facebook'a ilişki durumu single yaparak gayet basit yapılabilir. yani ne bileyim ben facebook da ne yapsam akşam annemin haberi oluyordu oradan biliyorum.
• zamanında babamla akşam vakti yolda yürürken konuştuğum mesele. zaten içlerine doğruyor bi şekilde sanırım, bişeyler yolunda gitmeyince insanın yüzüne ve haline yansıyorsa...
  
  dik durmak, taviz vermemek ve kararlı olduğunu belli etmek çok önemli. ya da şu kilit cümleyi kullanın: "hayat o kadar uzun ve güzel ki - mutsuz mu geçireyim ömrümü?"
  
  hiç bir ana-baba buna dayanamaz. yani öyle olmalı.
• ailenin karşı koyacağından korkup bütün bir ömrünü berbat bir evlilikle heba eden, pişmanlık içinde geberip giden insanların yoğunluğu düşünüldüğünde müthiş saygı duyulacak bir iştir.
• aile ici siddet haricinde, eger gercekten oyle bir niyet varsa ve anlasmali bosanilabiliyorsa, bosandiktan sonra 'bosandim' diye aciklanmasi gereken durumdur. ya da anlasmali bosanamiyorsaniz avukatinizi tutun davanizi acin oyle soyleyin. zira benim ailede de uc yildir bosanicam diyip duran bi mal var hala bi hareket goremedik, benim anladigim bosanicam diyen ve adim atmayarak olayi sumuge ceviren insanlar ailelerinin ' aman yapma etme' demesini duymak icin bi bok yapmiyor. gidip dilekceyi verene kadar hanyayi konyayi anlamiyosunuz, aptal aptal konusuyorsunuz, gidin adam gibi dilekcenizi verin yer mi yemez mi gorun ondan sonra annenizi uzun.
• evinizden çıkıp direkt ailenizin evine gittiyseniz ağlaya ağlaya ve sonraki sürecin her adımına şahit olduysa bu insanlar çekirdek aileye bir şey anlatmanıza gerek kalmaz ama çekirdek aile dışında kalan aile bireyleri -teyze, dayı, amca, hala- bir yere toplanır ve biz boşanıyoruz diye başlarsınız. gerisi zaten çorap söküğü gibi gelir. bol miktarda göz yaşı, insanların "zaten bunun böyle olacağını ilk tanıştığımız gün anladık, bize uygun değillerdi" şeklindeki itirafları ve garip bir rahatlama...
• klişe olacak ama, yara bandını çekmek gibidir gerçekten. kararlı ve emin olmak en önemlisi. zaten ailen senin mutluluğun dışında bir şeyi önemsemeyecektir ancak onların karşısında üzgün, bitkin, bezgin bir görüntü çizmen hem senin geleceğin ile ilgili endişe yaratır hem de kararını sorgulatır.
  
  net ol. durumu anlat. kararını bildir. başka da bir şey gerekmez.
• evlat: anne, baba, üzgünüm ama boşanacaksınız... :(
  anne: ne diyosun oğlum?
  baba: iyice mal oldu bu çocuk...