babayı baba yapan şey

• sperm ve türevleri değildir. nitekim biyolojik değil felsefi bir sorgulaması bu.
• bazı karakterler benim için yel essin kokusu gelsin statüsündedir.
  babamda öyle.
  uzak olsun sağ olsun iyi olsun ama hep var olsun.
• sperm değildir.
• herşeyi içine atıp mezara kadar içinde yaşaması. belkide bilmediğimiz yerlerde kendi kendine ağlaması. sorulduğunda "birşeyim yok" demesi.
  
  babasını kaybetmiş ekşici arkadaşların babalarına rahmet ve dua ile...
• elbette öncelikle "benim babam" olmasıdır.
  tutarlı, cömert, korkusuz, merhametli, adil ve daha fazlası olan kişisel özelliklerine sayfalarca methiye dizilebilir.
  
  kendimce bir girizgâh yapmam gerekirse: tek başına arka odaya dâhi gitmeye korkan, ürkek bir kız çocuğunu, uzun süreli bir yurt dışı seyahatine gitmesi için yüreklendiren, ona ihtiyacı olan cesareti veren yegâne güçtür baba.
  ağzında takılı olan diş telleri görünmesin diye sonsuza kadar somurtmaya yemin etmişken, seni güldürecek bir bahane bulması ve bu anların çoğunu fotoğraflamak suretiyle ölümsüzleştirmeyi başardığı için babadır o.
  üniversite yıllarında -damarlarda çılgınca akan deli kanın tesiriyle- arkadaşlarınla katıldığın tüm protestolarda sana yalnız olmadığını hissettirmesi. orada olması yetmiyormuş gibi bir de gözaltına alınmasına sebep olan aktivist ruhun, asil sahibidir baba...
  verdiğin her kararı saygı ve hoşgörü içinde karşılayan bir bilgeyken, duyduğun pişmanlıklar ve yaşadığın hezimetleri unutturan tam güvenlikli bir sığınak olması sebebiyle adı babadır.
  başarısızlık gösterdiğin konularda sergilediği sükuneti, başarı elde ettiğin zamanlarda hissettiği coşku ile dengeleyen kişidir baba.
  seni sadece ondan meydana gelen bir parça gibi görmesi değil, aynı zamanda o meydana gelen parçanın da kendi başına bir bütün olduğunun bilincine varmış insana baba denir.
  
  ve daha neler neler, saymakla bitmez ki...
  bende yeri bir dünyadır, boşluğu evrenden büyük, doldurulamaz.
• annenin gönül rahatlığıyla bebeği/çocuğu ona bırakıp gidebilir olmasıdır.
  
  ben 8.5 aylık bebeğimizi bırakıp bir iş için 1 haftalığına şehir dışına gitmiştim.
  bir arkadaşım kızı 9 yaşındayken kanser sonucu bu dünyaya gözlerini yumup öte aleme gitti.
  
  1 haftalığına ya da bir ömürlüğüne çocuğu babasına emanet edip giderken, gönlünün teli bile titremeyecek kadar güveniyorsa adama;
  yani annenin içi rahatsa o kadar,
  o adam baba gibi babadır bence
  
  anneye yavrusu hakkında "bensiz ne yapar" duygusunu hissettirmeyecek kadar babalığının altını doldurabilmiş tüm adamlara selam olsun.
• kesinlikle laf anlamaması ve çevresindekileri asla dinlememesi başı çeker.
• orada olduğunu/ olacağını bilmek.
• cocuk ile baba arasindaki hem jenerasyon, egitim ve dahi ozbenlik farkindan oturu mutlak bir bicimde tespit edilemeyecek olan seydir tahminimce. cocuk her zaman baba ile catismak durumundadir.
  
  babanin, cocuk icin tam olarak ne ifade ettigi ancak olumuyle anlasilabilecek bir seydir diye dusunuyorum.
• hiç bilmiyorum burada okuyarak öğreniyorum babayı baba yapan şeyler nasıl oluyormuş.
  ben daha çok babayı baba yapmayan şeyleri biliyorum..