hesabın var mı? giriş yap

  • ateizm ile yeni tanışmış küçük kuzenim ile anneannem arasında geçen diyalog evlere şenliktir;

    - şimdi anneanne yaaaaa, bu evrende olan düzen tesadüf olamaz mı diyorsun yani?
    - gızım allah-ü teala istediyse niye olmasın?

  • ne ilginç tanımlarınız var arkadaş. sanki evlenen tüm kadınlar bunu güzelliklerine borçlular. en basitinden evlenip aile kuracağı kişiyi bulamamış, onu seveni sevememiş, sevdikleri tarafından yeterince sevilmemiş herhangi bir insan olabilir. dikkat ederseniz cinsiyet belirtmedim.

  • nesli tükenmiş olarak kabul edilse bile, ada yerlileri tarafından seslerinin duyulduğu bildirilmiştir, bazı araştırmacılar adanın bazı yerlerinde dışkılarını bulmuşlardır. canlısını buluna kadar nesli tükenmiş olarak kabul edilecek o ayrı. diskoveri şenil'ın köpeğiyim oradan biliyorum.

  • arkadaşa tecrübelerini paylaştığı için teşekkür ederiz.
    aile boyu bu işi yapıyorlarsa demek.

  • aynı zamanda gaz yiyen çocuklar kendilerine maske yapsınlar diye başlarındaki tülbentleri camlardan aşağı atan halktır. en başından beri başörtüsü ile türban arasındaki fark buydu.

  • meram fen lisesi'ne başladığım ilk gün…
    uzak diyarlardan yatılı olarak gelmişim okula. dallama bi öğretmen birini kaldırdı tahtaya sınıfa girer girmez; evet kim hangi okuldan gelmiş annesi babası ne iş yapıyor yazalım tahtaya, dedi. bu ne biçim iş amk, ilkokulda mıyız diye soruyorum kendime. neyse başladı ön sıradan gözlüklü güzel bir kız:
    -gündoğdu koleji, annem öğretmen babam doktor
    ve devam etti yanındaki:
    -koyuncu koleji , annem ev hanımı babam sanayici
    -diltaş koleji, annem mimar babam doktor
    .
    .
    .
    liste böyle yazılıyor orta sıranın en arkasındaki bana yaklaşıyoruz ve bir tane devlet okulundan gelmiş olan yok. öğretmen kolejlilerle sohbet ediyor lafı uzattıkça uzatıyor, baban hangi hastanede? annen hangi firmada? babanı tanıyorum çok iyi esnaftır, demek ablan da savcı oldu vs…
    herkesin ebeveyni ya öğretmen/doktor/asker/avukat yada sanayici fabrikatör. derken tahtaya yazan çocuğa geldi sıra:
    -mareşal ilköğretim okulu(devlet) , annem öğretmen babam öğretmen,
    yazdı tahtaya da söylerken. biraz rahatladım, tek devlet okulu ben çıkacağım diye çekiniyordum.
    sonra yine özel okullardan devam. sıra bana geldi. ayağa kalktım :
    -atatürk ilköğretim okulu, annem çalışmıyor babam işçi!
    sınıfta sessizlik oldu bir anda. kimmiş bu işçi çocuğu gibi dönüp bakıyorlar bana. zaten neredeyse hepsi birbirini tanıyan bu özel okul öğrencileri, bir işçi çocuğunun 10 bin nüfuslu bir kasabadan bu okulu kazanmış olmasına şaşırıyorlardı. öyle ya, kendi odalarında ders çalışıp, servislerle okula giden, okul sonrası ders takviyeleri alan bu başarılı çocuklar başarının ailenin geliriyle doğru orantılı olduğunu kanıksamışlardı.
    -hmm enteresan, demekle yetindi öğretmen ve yanımda oturan maden sahibinin oğluyla sohbete başladı.
    sınıfta 2 tane devlet okulundan gelmiş öğrencilerden biri ve tek işçi çocuğu olarak oturdum, önüme baktım. öğretmenin yanımdaki maden sahibinin oğluyla esprili yaptığı muhabbete gülümsüyorum. bir yandan da derse giren her öğretmenin bunu yaptırıp yaptırmayacağını düşünüyorum. her seferinde ayağa kalkıp : annem çalışmıyor, babam işçi! mi diyecektim? neyse ki gerek kalmadı. çünkü bu bilgiler ders işlenmeye başlanan 3. güne kadar tahtada yazılı kaldı. her teneffüs sonrası sınıfa giriyor tahtaya bakıyorum ve gözümde büyüyen o yazı :
    babası işçi!
    silmek istiyorum, babamın işçi olmasından utanıyorum, bu okula geldiğim için pişmanım, bu insanların arasında benim işim ne? diyorum. kimseyi tanımıyorum, sene 2002 , birilerini arayıp mesajlaşıp içimi dökemiyorum. işçiyse işçi ne olacak, diyorum kendi kendime. oysa kimsenin umurunda değil artık babamın işçi olması. 3 saniye bana bakıp hayatlarına devam etti herkes ama ben edemiyorum. tahtada yazmaya devam ediyor o yazı, ne zaman silinecek bu tahta diye stres yapıyorum.
    öğle arası babam aradı. biz dönüyoruz, gel aşağı vedalaşalım.
    indim, annemle babam yatakhanenin önünde mutlu bi şekilde benim onlara yaklaşmamı izliyorlar. gözleri ışıldıyor. ee ne de olsa iyi bi okula yerleşmiş çocukları, gururlu ikisi de. ben babama yaklaşırken : neden işçisin ki? bari öğretmen falan olsaydın , diye düşünüyorum. canın mı sıkkın diyor annem, yok diyorum. ellerini öpüyorum, sarılıyoruz. artık ara tatile kadar görüşemeyeceğiz. babam zaten harçlık bırakmasına rağmen gider ayak tekrar harçlık veriyor, belki cebindeki son parayı. babam iyi bir insan. işçi ama namuslu bir işçi. kimin babası ne iş yapıyor artık umurumda değil, tekrar sarılıyorum babama. benim doktor olduğumu göremeden ölen rahmetli babama…

  • bir allah'ın kulu da zeytinyağlı fasülye dememiş. demek ki ekmek arası zeytinyağlı fasülye yememiş , yeseydi duramazdı gelir buraya yazardı o bakımdan.

  • daha önce filmle ilgili eleştirimi yapmıştım. (bkz: #152809664)
    filmde hukuki açıdan gerçekliği azaltan anlar ve bazı ciddi hatalar var:
    --- spoiler ---
    1- savcı, taşrada bile öyle bir evde konaklamaz. orta-üst düzey gelir grubuna ait hiçbir bürokrat bu tip bir evde yaşamaz, mümkünse lojmanda yoksa en yakın ilçeden ev kiralar.
    2- savcı, daha ilk sahnede suçu meslek edindiği her halinden belli olan şahin gibi bir karakterle ertesi günün akşamı içkili alem yapmaz. hayatın olağan akışına aykırı.
    3- savcı, avukatı tecavüz suçlamasıyla gözaltına alıp ifadesine başvuruyor. zorunlu müdafii atanması gerekirken sahnede avukat yok. üstelik tutuklanıyor.
    4- savcı, kendisine uygunsuz mesajlar ve tehditler atan telefon numarasının bulunmasını kolluk kuvvetinden talep etmez. intranet üzerinden yargı portalından (uyap) zaten telefon numarasını sorgulayıp kişinin gerçek bilgilerini öğrenebilir ve doğrudan şahsı ifadesi için hazır ettirebilir.
    5- savcı, yaşı küçük pekmez'in ifadesini pedagog, avukat vs olmadan alıyor. ne bir kamera kaydı var ne de çocuk izleme merkezine sevk yapılıyor.
    6- yeni yanıklar isimli bir gazetede, savcının gece bağ evinde şahin ile olan sızmış bir fotoğrafı yayınlanıyor. türkiye'de yerel bir gazetede savcı gibi bir otoriteye böyle bir itibarsızlaştırma yapılması beklenecek bir hadise değildir. dahası böyle bir fotoğraf çıktığı anda hsk, müfettiş görevlendirilip savcının yerini değiştirebilir. bu da olmazsa, bağlı oldukları adli yargı komisyonun başkanı ya da ilin başsavcısı olaya müdahale ederdi. hiçbir gelişme yaşanmıyor. hakim ise sadece fotoğrafı göstermekle yetiniyor, durumu üstlerine arz etmiyor.
    --- spoiler ---

    filmin credits kısmında hukuk danışmanı falan yok mu diye baktım. ay yapım'ın 3 tane hukuk danışmanının ismini gördüm ancak kendileri filmin hukuk danışmanı olmayıp, yapım firmasının avukatları olmaları muhtemeldir. neden böyle basit hatalara sebebiyet verilmiş anlayamadım. emin alper'i çok seven bir sinemasever olarak film çekimleri boyunca mutlaka danışmanlarla çalışmasını tavsiye ederim naçizane.