londra

• 1952 yilinda bu sehirde ilginc bir olay oluyor.
  
  haftalar suren sogugun etkisiyle 5 aralik sabahi kentteki neredeyse herkes sobalarini ve sominelerini yakmaya basladi. bu isinma cabasi zaten puslu havasi ile meshur kentin havasini iyice kapatmis, big ben, st.paul katedrali ve londra koprusu tamamen gorunmez hale gelmisti.
  
  puslu hava, saatler ilerledikce sadece evlerdeki komur isinden degil, ayni zamanda fabrika bacalari ve araba egsozlarindan pompalanan binlerce ton kurumla karisarak kahverengitrak bir yapiya burunmustu.
  
  londralilar bunun siradan bir gun oldugunu dusunerek islerine devam etse de gercek ilerleyen saatlerde ortaya cikti ve bu sis gittikce kalinlasarak zehirli bir hale geldi. cunku yuksek basincli bir hava ingiltere'nin guneyinde stabil haldeydi ve soguk havayi yer seviyesine hapsetmisti. bu olay kukurtlu komur dumaninin yukselmesini engelledi ve neredeyse hic esinti olmamasi da bu kukurtun 30 millik bir alana dagilmasini sagladi.
  
  sis o kadar yogunlasmisti ki, insanlar neredeyse ayaklarini bile goremiyordu. tum ucuslar, tren seferleri ve thames uzerindeki tekne seferleri durduruldu. konduktorler el fenerleri ile iki katli ikonik otobuslerin onune gecerek onlara rehberlik ettiler. ilginclik burada basladi ve sehirde basta toplu tasimanin yolunu bulmasi icin körlerden yardim istendi, sisin devam ettigi dort gun boyunca sehirdeki körler insanlara ve araclara rehberlik etti.
  
  bu sisin sonunca resmi kayitlara gore 4000 kisi zehirlenerek olurken 100.000 kisi de solunum yolu hastaliklarana yakalandi.