bir insanın kaybedebileceği en değerli şey

• benim için dosttur. herkesin önceliği farklı. genelde dostluklarım uzun yıllar sürer. bunun için de her türlü fedakarlığı yaparım, kin tutmam. iyi, kötü tüm gününde yanında olurum. dünya kadar para ödeyip aldığım arabama ilk trafiğe çıktığım gün çarptılar üzülmedim. ama bir dostumun bir davranışından dolayı günlerce, gecelerce ağladığım oldu.
  
  pir sultan abdal'ın dediği gibi;
  “şu ellerin taşı hiç bana değmez.
  ille dostun bir tek gülü yaralar beni.”
  
  ya da;
  
  “ister isen dünya malı vermişler
  sensiz dünya malı neyleyim dostum”
  
  tam da çok sevdiğim bir dostumun, kardeşimin hastalığıyla mücadele ederken denk gelen bu başlık beni çok hüzünlendirdi. bu geceki uykusuzluğumun bahanesi de belli oldu. düşünmemeye çalışıp, her şeyi deliliğe vuruyorum ama bir koparsam bağıra bağıra ağlayacağım.