düşün ki o bunu okuyor

• başlıkla pek ilgisi yok. beni anlamayan duymayan herkesi düşünüyorum.
  şimdi sessiz. gürültüler. insanın kendisi olmasaydı ne yapardı acaba. ev olmayınca gitmek gitmek değil, dönmek de dönmek değil. eviniz varsa anlamlı. kendimiz var isek döneceğimiz, dönemeyince özleyeceğimiz. o zaman anlamlı gitmek de, kalmak da ve bir ihtimal beklemek de. burası yoksa orası orası değil. başka bir yer olur orası. buraya nispetle orası ora oluyor. bu dinginlik, bu rahatlayış, ancak bu idrakle mümkün oluyor sırttaki gereksiz yükleri kaldırıp atmak.
  
  başkalarının hayatları. ora sı. buraya nispetle orası. başkalarını başkaları yapan, benim onlar olmamam. ben onlar olsam onlar başkası olmaz. onları başkası yapan benim ben olmam. öyleyse buradan kalkıp gidilir, tekrar dönülür kalktığın yere. ama insan bu. biraz yapıştırıyor üstüne. çünkü başkalarına kıyasla kendini de tanımaya, anlamlandırmaya çalışıyor. ben olmadan başkası olmuyor evet ama, başkası olmadan da ben olmuyor. benliğin kusuru diyebilir miyiz? farklı. insan ilişkileri. bazen üzerine konuşmak istemeyecek kadar yorucu. bazen içinden çıkmak istemeyecek kadar davetkâr. her halükarda insan yapısının bir açığı, değişkenlik. olsun. böyleyiz. sakin olmalı. telaşa kapılmamalı. her meyve her mevsim yenmiyor.