yanlış numara diyalogları

• gün ortasında cep telefonum çalar.
  -alo, naciye sen misin?
  -yanlış aradınız sanırım beyefendi.
  -niye?
  -çünkü ben naciye değilim.
  -dıt dıt dıt
  
  iki dakika sonra yeniden aynı numaradan aranırım.
  -alo, naciye.
  -beyefendi siz hangi numarayı arıyorsunuz.
  -napıcan?
  -yanlış mı arıyorsunuz yoksa size yanlış mı verildi o numara onu anlamaya çalışıyorum.
  -ya orası benim on beş yıllık evimin numarası, niye yanlış arayayım.
  -enteresan, bu numara cep numarası ama, evinizde cep numarası mı kullanıyorsunuz on beş yıldır.
  -nasıl (bu ‘’niye’’ ve nasıl’’ sorularını soruşu çok komik olduğu için adama kızamıyorum ve gülmeye başlıyorum)
  -sanıyorum siz başına arayacağınız ilin telefon kodunu koymadan arıyorsunuz.
  -kod mu koyuluyor.
  -evet, hangi şehirdesiniz siz?
  -napıcan?
  -kodunu koyucam, töbe töbe.
  -tamam bi de öyle deneyeyim.
  -bi zahmet.
  
  on dakika sonra tekrar arar.
  -alo
  -kodunu koydum aradım, doğru demişsin, sağol demek için aradım.
  -rica ederim.
  -benim kafam biraz zor basıyor da bu işlere. telefonu yeni aldım.
  -hayırlı olsun. lütfen koduyla beraber kaydedin, yoksa her seferinde benim numaram çıkar.
  -tamam, hadi görüşürüz
  -görüşürüz (ne, nasıl, niye, yok ya görüşmeyiz, hopp amcaaa…)
  -dıt dıt dıt