ithaf

• necati cumali'nin siirinin tamami soyledir:
  
  ithaf
  küçüğüm şimdi sen on sekizindesin
  güzelliğin gün günden dillere destan
  hatırımda herbiri seninle canlanan
  izmir'in günlerinde, gecelerindesin.
  sönmüş yanardağlar, kaleler eteğinde
  yüzyıllardır uyuyan şu bizim izmir
  o âşık kadınları, levent erkekleri nerde?
  sahiden yaşayıp göçtüler mi kim bilir?
  
  balkonlara, yalılara dalar düşünürüm
  o günler uzaklaşan yelkenlerin peşi sıra
  akan bulutlar gibi geçmiş; ne iz, ne hatıra!
  sır şimdi bunca güzel hayat, güzel ölüm!
  
  sır şimdi gözyaşları saadet dilekleri
  bize gelen yüzyılların hikâyesi sır
  eski izmir diye ne varsa şunun bunun bildiği
  yaşlıların kırık dökük anlattığıdır.
  
  aşkı şehirler yaratır, şehirler yaşatır
  ben gönlümce yaşadım, gönlümce sevdim
  bilirim saadetim, yalnızlığım bundandır
  seni bulduğum, kaybettiğim günden bilirim.
  
  aşklarının tarihi bir şehrin tarihidir diyorum
  gün gelir aşklarıyla anılır şehirler anılırsa
  niyetim sevdalı sözler etmek olmasa
  izmir için ne yazarsam sana adıyorum!