kalp

• bu sabah hastaneye gittim, kablolalama yaptılar her taraflarıma, teller çektiler, köprüler kurdular, kaygan bir alet gezdirliler göğsümde, filmini çektiler, izlettiler, sesini dinlettiler (çağlayan gibi dökülüyor şerefsiz). sonuç; varmış lan bende de, yamukmuş biraz ama varmış. kırıkmış da biraz, biraz da yamuk ama sağlam hala. "çok içki, çok sigara, çok hayal kırıklığı, çok kadın, çok aşk, çok fazla hayat" dedi doktor, ama bırak demedi hiçbirini, "yaşa" dedi, "istemesen de yaşayacaksın zaten, domuz gibisin". yamuk kalbimle döndüm işime, bir bokluk olduğunu biliyordum aslında, hatta aslında ben onun orda olmadığına bile emindim. ne bileyim, küçülerek yok olmuştur diyordum, ya da sıçarken düşmüştür falan. varmış ama, bu iyi, lazım olabilir bu gece halı sahada. aklımdayken ekleyeyim; izmirliler, eğer bir kalbiniz olduğundan şüpheleniyorsanız siz de atakalp'e gidin, çok güzel hemşireleri var.