rhizome

• deleuze ve guattari'nin issiz adalari belki de... başlangıcı ya da sonu yoktur; her zaman ortadadır, seylerin arasındadır, ara-oluştur, intermezzodur… beyaz bir sayfa acmak, yeniden sıfırdan başlamak, bir baslangıc ya da bir temel aramak —bunların hepsi yanlıs bir yolculuk ve hareket kavramı ima ediyor. . . ortadan surdurmek, ortanın içinden geçmek, baslayıp bitirmek yerine gidip gelmek. orta hicbir sekilde bir ortalama değildir; aksine seylerin hız kazandığı yerdir. seyler arası, bir seyden digerine gidip gelen, yeri tespit edilebilir bir iliskiyi göstermeyen bir düsey yöndür, birini ve otekini süpüren bir verev hareket, kıyılarını aşındıran ve ortasında hız kazanan, başı veya sonu olmayan bir akıstır. ne zaman basladigi onemli degildir, onemli olan var olmasi, yapici olmasidir...
  deleuze ve guattari’nin ‘orta’ olarak tanımladıkları konumlanma ‘arada kalmıslık hali’ anlamına gelmez, bir araf degildir. bir yaylanın da ifade ettiği gibi zenginliklerin, yogunlukların, titresim kesismelerin, alasımların olduğu yerdir. bir yayla her zaman ortadadır, basta ya da sonda değil. bir rizom yaylalardan yapılmıştır, gelisimi bir bitis noktasına dogru ya da dıssal bir sona doğru yönelmekten kaçınan, sürekli bir öz-titreşimli yoğunluklar bölgesidir.
  rhizome kulturel alasimin ^* sonsuz mekanidir... farklı kültürel geleneklerden, kaynaklardan ve toplumsal söylemlerden alınan parçaların bir araya getirilmesi suretiyle yeni bir kültürel alaşımın oluşturuldugu koktur. guattari bu alanı, çeşitliliğin ve zenginliğin olduğu bir alan olarak tanımlar ve ona göre bu alanda tekillikler, farklılıklar, istisnalar ve azlıklar demokratik bir şekilde bir arada yer alabilirler. öznenin ötekiyle bir araya geldiği alandır söz konusu olan, kendine özgü benliklere sahip bireylerin yeşermesine olanak tanır. boyle bir alanda hic kimse kendi kimligini siddet yuklu bir sekilde oteki uzerinden insa etmez. burada oteki yoktur, her rengin birbiriyle uyumu, her fikrin sesi, saygi vardir. tartismalar oldurmek icin degil oldurmak icindir... ben biz olurken ayni zaman da tekrar benlesir. sureklilik vardir. kimse kendinden birsey kaybetmez, aksine gelisir.
  
  insanlara kazananlarin safsatalarla dolu tarihi yerine once keske once bunu ogretip, uzerine daha sade ve tarafsiz bir tarih okutulsa... boylece medeni olsak ureterek, kimlik dertlerinden uzak, ogrenerek yasasak.