hakan savlı

• köpükler kitabından, gül şiiri şöyledir:
  
  "hece hece öğrendi dalgalardaki dili akşamın eşsiz kalbi
  güleç yunuslar geçti...götürdüler eski bir yosun panayırına
  ablaların bir yaz diye bağlandığı o
  eksiklikleri
  sen beni düşlerimin yanında buldun
  bu bir gül sana...arkadaş oldum
  sessizlik adında bir çocukla
  
  o çocuk sazanların yuvalarında
  sevdiği kızın
  gülüşünü izlerdi
  gurbet
  anlattı bunu kırlara uyanınca
  küçük yağmur ormanda kaybolmuştu, bir dilenci
  kuş dansları öğretti o ağlayınca
  
  ölü bir cüceyi bile boyadı bahar
  
  seni sevdim sokaklar aklımı çeldi
  balıkkız kekemeydi sevmek tenini buldu sen elimi tutunca
  
  bu bir gül sana pelin
  
  sokak çocuklarının uykuları renginde
  yağmurun bittiği yerde usulca
  
  mart 95 "