küçük iskender

• 2 yıl kadar önce, şehir dışından istanbul'a bir etkinliğe katılmak üzere gelen bir arkadaşım, kalacak yeri olmadığından mütevellit, yanında gelecek arkadaşıyla evimde kalmayı istemiş, ben de kabul etmiştim. akşam onların etkinliği bittikten sonra buluştuk. yeni tanıştığım çocuk (arkadaşımın arkadaşı), küçük iskender bizi evine içmeye davet etti, sen de gel muhakkak dedi. ben de, o güne kadar kendisini sevdiğimden ve okuduğumdan hemen atladım tabi, iki satır sohbet edebilmek için. yürüyerek 15 dakikada gidilecek gümüşsuyu'nda bir eve vardık. içeri girdik, hoşgeldiniz, nasılsınızlar vs. onlar tanışık olduğundan sohbete başladılar, içerde bir adam daha var bu arada. muhabbet en son bana geldi.
  küçük iskender; "eminim bu sarışın kadın kim bu adam diye düşünüyordur" dedi.
  ben de, hafif tebessüm ederek; "sizi tanıyor ve takip etmeye açlışıyorum" dedim, tüm sevecenliğimle.
  zaten gözleri alkolden kaymış o adam, tam da o anda bir canavara dönüşerek; "sen benim 45(daha fazla da olabilir) kitabımı okumadan beni tanıdığını nasıl iddia edersin." diye söylenmeye başladı.
  ben de kendime hakim olmaya çalışarak; "edebiyatı seviyorum ama evet kitaplarınızın tamamını okumadım maalesef" dedim.
  daha yüksek tonla konuşmaya başladı bu kez; " sen kimsin de türk edebiyatından bahsediyorsun benim yanımda, üstelik kitaplarımı okumadan"
  tabi benim de bir dayanma sınırım olduğunu arkadaşlarım o an farkettiler ve kaş göz işaretleriyle sus falan yapmaya başladılar.
  takdir edersiniz ki dayanamadım; "türk edebiyatını çok iyi bildiğimi iddia etmedim fakat senin bir cemal süreya, bir edip cansever olmadığını rahatlıkla söylebilirim" dedim.
  birden oturduğu yerden ayağa kalkıp, ağzından salyalar saçarak yırtınmaya başladı; "sarışın kaltak, kimsin lan sen, (küfür kıyamet)"
  daha fazla dayanamayıp ben de fırladım ayağa; "ne o? erkekliğini mi göstereceksin hakaret ederek?" dedim.
  o anda kemerini çözdü, malumunuz erkekliğini gösterebilmek için. bu arada küfürün kıyametin devam ettiğini söylememe gerek yok heralde. araya arkadaşlar ve şu tanımadığım adam girmeye çalışmadılar değil bi de.
  ve sonunda ben de bu küfür faslına dahil oldum, ayakkabılarımı giymeye başlayarak.
  "senin ne ahlak yoksunu bi adam olduğunu öğrenmem ne iyi oldu, kitaplarında yazdığın gibi orospu çocuğu ibnenin tekiymişsin" diye devam ettim.
  bu arada, kapıyı açıp apartmana çıktım, o hala arkamdan ; ne orospuluğumu, ne kahpeliğimi, ne bilmem neyimi bıraktı tabi.
  sinirlerim iyice gerilmişti. arkadaşım benle beraber çıktı evden.
  bu arada arkamdan, "sopam nerde lan benim diye" kapının önündeki haydar'ı almaya kalktı, beni kovalamak için, tabi ki yemedi.
  diğer arkadaş orda kaldı, şairlik kariyerini tamamlayabilmk adına.
  eve gittik, zaten başladığımız içki seansına evde devam ettik, bi kaç kitabı vardı evde; hepsini yırtıp camdan salladım.
  diğer arkadaş, sizinle gelmeliymişim o an diyip geldi, gecenin bi yarısı.
  ve benim ve beraberimdekiler için iskender tarihin karanlık sayfalarında yerini aldı bu vesile ile.
  
  meraklısı için not: pantalonu indirmedi.